Wtórne życie macewy Ester z Bydgoszczy

Abstrakt

Inspiracją do podjęcia tematu wtórnego życia bydgoskich macew była uzyskana w 2006 r. informacja o zalegającym w przestrzeni kulturowej Bydgoszczy „starym, rzeźbionym rycerskim nagrobku”. Nagrobkiem okazał się fragment macewy z kamienia, który wtórnie wykorzystano i zmieniono jego pierwotne przeznaczenie. Tematem przewodnim komunikatu jest wtórne wykorzystanie macewy upamiętniającej osobę nieznanej nam Ester. Na zachowanym licu fragmentu macewy znajduje się inskrypcja, która informuje o - „Ester... /zmarła w wieku ...”. Nie znamy daty urodzenia, zgonu i miejsca urodzenia. Jedynym pewnikiem zdaje się być, że Ester pochowano w Bydgoszczy. Możliwe, że dopiero wiele lat po zakończeniu wojny, pozyskany w nieznanych  okolicznościach fragment macewy, wykorzystano jako materiał rzeźbiarski. Na odwrocie lica macewy wprawną ręką wykonano kobiecy akt w pozycji widzianej z lewego boku od tyłu. Ten niewątpliwie niecodzienny przypadek wtórnego zastosowania żydowskiego nagrobka z pewnością zasługuje na  odnotowanie. Macewę można datować na przełom XIX i XX w. Z uwagi na miejsce znalezienia macewy, zakładam, że pochodzi z któregoś z kirkutów bydgoskich.