IV Koncert fortepianowy Andrzeja Nikodemowicza - wyrafinowany świat dźwięków
DOI:
https://doi.org/10.34767/MHTE.2019.01.04Abstrakt
Koncerty fortepianowe polskiego kompozytora Andrzeja Nikodemowicza (1925-2017) należą do późnego i dojrzałego okresu jego twórczości. IV Koncert fortepianowy powstał w 2003 r. Jedną z najważniejszych cech koncertu jest integralność formy, poprzez częste występowanie tematu. Utwór ma budowę dwuczęściową, w której część druga stanowi punkt ciężkości. Zaprezentowana w utworze wizja dźwiękowa stanowi istotę stylu późnego tego kompozytora. Projekcja czasu muzycznego należy do najbardziej fundamentalnych elementów dzieła. W fenomenologicznej interpretacji dzieła, oprócz projekcji czasu muzycznego, jednym z najważniejszych czynników kształtujących estetykę brzmienia są: projekcja poszczególnych elementów dzieła muzycznego w kontekście przebiegu czasu muzycznego, kolorystyczny dobór barw w ramach jednolitego pasma brzmieniowego, wzajemne relacje występujących w dziele fakturalno-brzmieniowych różnicowań.
Bibliografia
Husserl Edmund, Idea fenomenologii, przekł. Janusz Sidorek, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1990, 2008.
Husserl Edmund, Wykłady z fenomenologii wewnętrznej świadomości czasu, przekł. Janusz Sidorek, PWN, Warszawa 1989.
Jasiński Tomasz, „III Koncert fortepianowy” Andrzej Nikodemowicza. Muzyka piękna, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, Lublin – Polonia’” 2007, vol. V. Sectio L.
Krokos Jan, Fenomenologia Edmunda Husserla, Aleksandra Pfändera, Maxa Schelera, Agencja Wydawnicza Katolików, Warszawa 1992.
Nikodemowicz Andrzej, Moje lwowskie lata, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, Lublin – Polonia” 2004, vol. II sectio L.
Örmeny Jozsef, Podarował światu piękno i miłość, [w:] teresa Księska-Falger (red.), Czas i dźwięk. Spotkania z Andrzejem Nikodemowiczem, Gaudium, Lublin 2018.
Programy festiwalu „Andrzej Nikodemowicz – czas i dźwięk” 2012-2017.
Tomaszewski Mieczysław, Muzyka w dialogu ze słowem, Akademia Muzyczna w Krakowie, Kraków 2003.
