„Pory roku” Noskowskiego jako materiał dydaktyczny dla młodych odbiorców. Walory artystyczne

Autor

  • Marlena Winnicka Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy

DOI:

https://doi.org/10.34767/MHTE.2018.01.01

Abstrakt

Zygmunt Noskowski (1846-1909) to nieco zapomniana postać polskiego życia muzycznego. Był kompozytorem, dyrygentem, pedagogiem i publicystą muzycznym. Dnia 2 maja 2016 roku minęła 170. rocznica jego urodzin. Nie tylko z tego powodu jego dorobek kompozytorski i wszechstronna działalność artystyczna zasługują na przypomnienie i propagowanie. Jego dorobek kompozytorski jest bardzo bogaty, zróżnicowany i zawiera kilkaset pozycji. Skomponował między innymi 3 symfonie, 24 utwory sceniczne (jak balet Święto ognia, opery Livia Quintilla, Zemsta), szereg utworów kameralnych, liczne utwory fortepianowe, chóralne, pieśni na głos z fortepianem. Na uwagę zasługują jego utwory orkiestrowe: programowa uwertura koncertowa Morskie Oko op. 19 (1875) czy też pierwszy polski poemat symfoniczny Step op. 66 (1896). We wrześniu 1888 roku został powołany na profesora warszawskiego Konserwatorium Muzycznego. Spośród licznych uczniów Noskowskiego wielu zapisało się na trwałe w polskiej kulturze muzycznej, a przede wszystkim kompozytorzy, którzy na początku XX wieku stworzyli grupę pod nazwą „Młoda Polska”: Grzegorz Fitelberg (1879-1953), Ludomir Różycki (1884-1953), Apolinary Szeluto (1884-1966) i Karol Szymanowski (1882-1937). za bardzo ważną dziedzinę życia muzycznego uważał Noskowski muzyczne kształcenie dzieci i młodzieży. Wypowiadał się na ten temat wielokrotnie na różnych forach publicznych i w swych licznych publikacjach. Skomponował wiele utworów dla dzieci – instrumentalnych i wokalnych. Przykładem takiej postawy jest omawiany w niniejszym artykule Śpiewnik dla dzieci na głos z fortepianem do tekstów Marii Konopnickiej. Śpiewnik zawiera 50 piosenek, które Noskowski zestawił według kolejności pór roku: zima, wiosna, lato, jesień. Każda z pór roku ma swoją sferę dźwięków. Wiosna – naśladowanie głosów ptaków, a także jako motyw towarzyszący piosence czy zabawie; zimą dźwięki są ostre, oddają dzwonki sanek, skrzypienie śniegu. Lato jest porą, która opisuje prace w polu, koszenie zboża, śpiew ptaków, po czym niezauważalnie przechodzi w jesień. Każda z pór roku została odmalowana muzycznie przez szereg piosenek, w których z. Noskowski wykorzystał wszystkie walory poetyckie i artystyczne poezji M. Konopnickiej. Konopnicka w swoich wierszach dawała wskazówki postępowania, ale także ukazała prawdziwe piękno polskiej przyrody. te wszystkie cechy poezji Konopnickiej wykorzystał w swych piosenkach zygmunt Noskowski. Stworzył zbiór zróżnicowanych pod względem charakteru, tempa, ekspresji, skali głosu i wyrazu artystycznego piosenek dostosowanych do wieku i możliwości wokalnych dzieci ze szkoły podstawowej. Stworzył Śpiewnik o dużych walorach artystycznych, który jest jednocześnie przykładem wartościowej liryki wo kalnej.

Bibliografia

Baculewski Jan, Śladami życia i twórczości Marii Konopnickiej, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1966.

Bobrowska Barbara, Konopnicka na szlakach romantyków, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997.

Chyła-Szypułowa Irena, Twórczość literacka dla dzieci: eksplikacje muzyczne, Akademia Świętokrzyska im. Jana Kochanowskiego, Kielce 2006.

Cieślikowski Jerzy, Wiersze Marii Konopnickiej dla dzieci, zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1963.

Kaczorowski Bartłomiej (red.), Muzyka. Encyklopedia PWN. Kompozytorzy i wykonawcy, poglądy i kierunki, dzieła, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007.

Krzyżanowski Julian (red.), Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, t. I (A-M), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984.

Negrey Maciej, Noskowski – hasło, [w:] Elżbieta Dziębowska (red.), Encyklopedia muzyczna PWM, t. n-pa, Polskie Wydawnictwo Muzyczne SA, Kraków 2002, s. 95-106.

Poźniak Włodzimierz, [w:] Zygmunt Noskowski, Morskie Oko, Komentarz zamieszczony we wstępie do partytury kompozycji, PWM, Kraków 1963.

Słomczyńska Jadwiga, Maria Konopnicka. Życie i twórczość, Wydawnictwo POLIGRAFIKA, Łódź 1946.

Słowińska Halina, Maria Konopnicka w Bronowie i Gusinie, towarzystwo im. M. Konopnickiej, Wydawnictwo Sport i turystyka, Warszawa 1981.

Sokalska Małgorzata, Poezja Marii Konopnickiej i pieśń, [w:] Olga Płaszczewska (red.), Czytanie Konopnickiej, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2011, s. 57-82.

Szypułowa Irena, Pieśń szkolna: jej teoria, historia oraz miejsce w repertuarze edukacyjnym szkolnictwa polskiego XIX i XX wieku, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Kielce 1994.

Tomaszewski Mieczysław, Konopnicka Maria – hasło, [w:] Elżbieta Dziębowska (red.), Encyklopedia muzyczna PWM, t. klł, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1997, s. 162-164.

Wroński Witold, Zygmunt Noskowski, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1960.

Pobrania

Opublikowane

2018-12-01

Jak cytować

„Pory roku” Noskowskiego jako materiał dydaktyczny dla młodych odbiorców. Walory artystyczne. (2018). Muzyka. Historia. Teoria. Edukacja, 8, 11-35. https://doi.org/10.34767/MHTE.2018.01.01