Rola Bukaresztańskiej Dziewiątki (B9) w systemie bezpieczeństwa i obronności RP w następstwie rosyjskiej agresji zbrojnej na Ukrainę

Abstrakt

Zmiany, jakie zaszły w globalnym systemie bezpieczeństwa w następstwie aneksji Krymu przez Rosję i ruchów zbrojnych na Donbasie, wymusiły na państwach Europy Środkowo-Wschodniej podjęcie działań, mających zapewnić im bezpieczeństwo. Bukaresztańska Dziewiątka (B9), zainicjowana w 2014 r. przez prezydentów Polski i Rumunii, stała się wyrazem troski o bezpieczeństwo państw regionu w obliczu imperialnej polityki Federacji Rosyjskiej. B9, organizacja subregionalna funkcjonująca w ramach NATO, stała się wielowymiarową płaszczyzną współpracy państw regionu w obszarze bezpieczeństwa i obronności. Do jej głównych celów należy wzmacnianie więzi transatlantyckich w oparciu o gwarancje sojusznicze na podstawie art. 5 traktatu waszyngtońskiego, budowa silnego Sojuszu pod przywództwem Stanów Zjednoczonych, rozwój relacji dwustronnych między państwami członkowskimi, wzmacnianie zdolności obronnych NATO i rozwój współpracy strategicznej między Sojuszem a Unią Europejską. Celem B9 jest również poparcie dla niepodległości, suwerenności i integralności terytorialnej Ukrainy oraz wspieranie jej w dążeniach do członkostwa w strukturach transatlantyckich. Uczestnictwo Polski w projekcie Bukaresztańskiej Dziewiątki istotnie wzmacnia jej możliwość oddziaływania na forum NATO, w tym w kontekście zwiększenia poziomu obrony i odstraszania na wschodniej flance Sojuszu. Wspólnota interesów oraz osiąganie konsensusu w kluczowych sprawach stanowić będzie o skuteczności działania B9 w przyszłości.