Polityka imigracyjna i imigranci w dyskursie publicznym w trakcie wyborów samorządowych w Nowej Zelandii w 2019 r.: analiza porównawcza sytuacji czterech największych miast
DOI:
https://doi.org/10.34767/SIIP.2021.01.03Słowa kluczowe:
polityka imigracyjna, wybory lokalne, kampania wyborcza, Nowa Zelandia, samorząd, analiza porównawcza, głosowania tematyczne, krytyczna analiza dyskursuAbstrakt
Artykuł jest próbą krytycznej analizy dyskursu o imigracji i imigrantach, w czasie kampanii wyborczej do władz jednostek samorządu terytorialnego w czterech największych miastach nowozelandzkich. Analiza skoncentrowana jest na kandydatach na urząd burmistrza w Auckland, Christchurch, Dunedin i Wellington. Postawiono hipotezę, będącą przypuszczeniem, że zagadnienie imigracji w trakcie wyborów samorządowych w Nowej Zelandii w 2019 r. zostało wyparte z dyskursu publicznego wszystkich analizowanych aktorów politycznych, pomimo tego, że imigracja jest jednym z naczelnych tematów debaty publicznej oraz jedną z głównych determinant, które w przeszłości wpływały w Nowej Zelandii na zachowania wyborcze. W toku prowadzonego badania potwierdzono tak postawioną hipotezę. Hipotezą pomocniczą prowadzonego badania było przypuszczenie, że unikanie zagadnienia imigracji na poziomie polityki lokalnej jest obserwowalne od czasu wyborów parlamentarnych w 2017 r., kiedy do władzy na bazie retoryki antyimigracyjnej doszedł sojusz lewicowej Partii Pracy i prawicowej partii Najpierw Nowa Zelandia. Drugą hipotezą pomocniczą jest przypuszczenie, że lokalne elity polityczne usiłują narzucić społeczeństwu obraz imigracji i imigrantów poprzez kontrolowanie i tworzenie dyskursu, korzystając z zainteresowania opinii publicznej wyborami samorządowymi. Ujawniono takie zjawiska, jak: polityczna poprawność, anatema polityczna i brak wizji polityki imigracyjnej u samorządowców oraz instrumentalizacja zagadnienia imigracji. Badanie to nawiązuje do tradycji badań głosowań tematycznych (issue voting).
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.