Między wpływami Kremla a niepodległością Ukrainy: prezydenci Ukrainy od Krawczuka do Poroszenki

Abstrakt

Artykuł analizuje wpływ Kremla na prezydentów Ukrainy od Łeonida Krawczuka do Petra Poroszenki, ukazując skomplikowane relacje i próby uniezależnienia się od Rosji. Po upadku Związku Radzieckiego Ukraina zmagała się z budowaniem niepodległości w obliczu silnych nacisków ze strony Kremla. Każdy z prezydentów miał różne podejście do relacji z Rosją. Krawczuk próbował balansować między współpracą a niezależnością – co było niezwykle trudnym zadaniem dla nowopowstałego państwa. Łeonid Kuczma, po początkowej chęci wobec budowania pozytywnych relacji z Zachodem, w drugiej kadencji zwrócił się mocno w kierunku Kremla. Jego prezydentura była naznaczona korupcją i wzmocnieniem oligarchicznych struktur. Wiktor Juszczenko, wybrany na prezydenta po Pomarańczowej Rewolucji, starał się uniezależnić Ukrainę, mimo wewnętrznych konfliktów i nacisków Kremla. Wiktor Janukowycz zacieśnił relacje z Moskwą, co doprowadziło do masowych protestów społecznych podczas Euromajdanu i jego ucieczki do Rosji. Petro Poroszenko, który objął urząd w czasach kryzysu, starał się umocnić niezależność Ukrainy i zacieśnić relacje z Zachodem. Mimo pewnych sukcesów jego kadencja również była naznaczona trudnościami związanymi z korupcją i oligarchicznymi strukturami. Obecna sytuacja, pełnoskalowa wojna rozpoczęta przez Federację Rosyjską w 2022 r., pokazuje, że wyzwania związane z utrzymaniem suwerenności i integralności terytorialnej Ukrainy są nadal aktualne. Dążenie Ukrainy do pełnej niezależności od rosyjskich wpływów pozostaje priorytetem, wymaga konsekwentnych działań i międzynarodowego wsparcia.