Moralność jako kluczowa operacja systemowa w teorii Niklasa Luhmanna
DOI:
https://doi.org/10.34767/SIIP.2015.14.08Słowa kluczowe:
moralność, system, samoprzetwarzanie, autopoiesis, komunikacja.Abstrakt
Moralność w teorii systemów Niklasa Luhmanna zajmuje miejsce szczególne, jako formuła umożliwiająca komunikację, a więc funkcjonowanie mechanizmu samoprzetwarzania. Na przestrzeni wieków jej rola w systemie ewoluowała, a współcześnie stają przed nią zupełnie nowe wyzwania. Czy nadal będzie spełniała swoje zadania w obliczu kryzysu dotychczasowych wartości? I czy w dobie postępującej złożoności potrzebne nam są nowe normy postępowania?
Bibliografia
Arystoteles, Polityka, Warszawa 1964.
Dłubacz W., O obiektywne pojmowanie moralności, „Człowiek w kulturze” 1998, nr 10.
Gdula M., Koncepcja komunikacji w teorii socjologicznej Niklasa Luhmanna na przykładzie semantyki miłości, „Rubikon” 2004, nr 1 – 4.
Kostro C., Funkcjonalna teoria moralności Niklasa Luhmanna, Kraków 2001.
Lazari-Pawłowska I., O pojęciu moralności, „Etyka” 1996, nr 1.
Luhmann N., Systemy społeczne, Kraków 2007.
Luhmann N., Wyróżnicowanie się religii, „Stan rzeczy” 2011, nr 1.
Łabieniec P., Ustaborowicz M., Wojtczak S., Wysoczyńska M., Etyka zawodów prawniczych. Metoda case study, Łódź 2011.
Machiavelli N., Książę, Warszawa 1993.
Mikołajewski K., Pragmatyczne i moralne granice sterowania politycznego. Ujęcie systemowo-cybernetyczne, Warszawa 2010.
Modzelewski E., Etyka a polityka, Warszawa 2006.
Nowak A., Podmiot, system, nowoczesność, Poznań 2011.
Płuchowska D., Koncepcja społeczeństwa światowego w ujęciu socjologicznej teorii systemów, „Kultura–Historia–Globalizacja” 2013, nr 14.
Skrzypulec B., System czeka na wartości, „Pressje” 2010, nr 20.
Szostek A., Dobro wspólne: kluczowa kategoria polityczna. Przyczynek do zagadnienia: moralność a polityka, „Etyka” 1998, nr 3.
Św. Tomasz, Dzieła wybrane, Poznań 1984.
Theorietechnik und Moral, red. N. Luhmann, S. Pfürtner, Frankfurt 1978.