Przestrzeń miejska w realiach polskich – współczesne uwarunkowania a perspektywa rozwoju
DOI:
https://doi.org/10.34767/TH.2017.16.25Słowa kluczowe:
polska przestrzeń miejska, miasta przyszłości, inteligentny rozwój, odnowa miast, współczesność, procesy miejskie, kryzys miastAbstrakt
Model współczesnych ośrodków miejskich kształtowany jest w wyniku wpływu coraz większej liczby pejoratywnych procesów urbanistycznych, jak i nowo powstających trendów globalnych na strukturę przestrzenno-społeczną aglomeracji. W efekcie, przestrzenie miejskie przekształcają się w struktury zdefragmentowane, cechujące się znacznie mniejszą czytelnością niż ich modernistyczne odpowiedniki, co stanowi istotny dylemat związany z rzeczywistością i otoczeniem, w której miałby funkcjonować przyszły człowiek. Niniejszy artykuł jest zatem próbą zdiagnozowania stanu polskich przestrzeni miejskich oraz wskazania postępujących przeobrażeń, które wymagają najpilniejszych działań wstrzymujących niekorzystne konwersje. Istotą jest także przybliżenie procesu odnowy miast, jak również uświadomienie prognostycznych uwarunkowań polskich zespołów miejskich w przyszłości.
Bibliografia
Anioł W., Kształtowanie przestrzeni miejskiej jako mikrokosmos polityki publicznej. Przypadek Warszawy, „Studia z polityki publicznej” 2016, nr 2.
Bach Głowińska J., Inteligentna przestrzeń. Trzeci wymiar innowacyjności, Warszawa 2014.
Gawroński H., Innowacyjne i inteligentne miasta przyszłości, www.pwsz.elblag.pl.
Gąsior-Niemiec A., Glasze G., Putz R., Sinz D., Grodzenie miasta: casus Warszawy,„Studia Regionalne i Lokalne” 2007, nr 4.
Gettoizacja polskiej przestrzeni miejskiej, red. B. Jałowiecki, W. Łukowski, Warszawa 2007.
Główny Urząd Statystyczny, Prognoza ludności na lata 2014–2050.
Hołdys A., Metropolie przyszłości, „Wiedza i życie” 2012, nr 12.
Izdebski H., Nelicki A., Zachariasz I., Zagospodarowanie przestrzenne. Polskie prawo na tle standardów demokratycznego państwa prawnego, Warszawa 2007.
Kajdanek K., Pomiędzy miastem a wsią. Suburbanizacja na przykładzie osiedli podmiejskich Wrocławia, Kraków 2011.
Karwińska A., »Dobre miasto«. W poszukiwaniu właściwej społeczno-przestrzennej formy miasta, „Studia Miejskie” 2011, nr 4.
Komninos N., Intelligent Cities: Innovation, Knowledge Systems and Digital Spaces, Londyn 2002.
Miasta, aglomeracje, metropolie w nurcie globalnych przemian, red. K. Kuć-Czajkowska, M. Sidor, Lublin 2014.
Majer A., Miasta Ameryki. Kryzys i polityka odnowy, Warszawa 1999.
Majer A., Odrodzenie miast, Warszawa 2014.
Majer A., Socjologia i przestrzeń miejska, Warszawa 2010.
Nowicka K., Smart City – miasto przyszłości, „Gospodarka materiałowa & logistyka” 2014, nr 5.
Palak M., Nowe oblicza przedmieść. Socjologiczne studium suburbanizacji w Polsce na przykładzie Rzeszowa, Rzeszów 2016.
Palus K., Zabawa-Krzypkowska J., Tendencje w kształtowaniu współczesnych przestrzeni publicznych, repolis.bg.polsl.pl.
Paszkowski Z., Miasto idealne w perspektywie europejskiej i jego związki z urbanistyką współczesną, Kraków 2011.
Polityka innowacyjna, red. T. Geodecki, Ł. Mamica, Warszawa 2014.
Przemiany miast polskich po 1989, red. P. Kryczka, J. Bielecka-Prus, Lublin 2010.
Rembowska K., Miasto postmodernistyczne. Perspektywy badań geograficznych, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Socio-oeconomica” 2008, nr 9.
Szukalski P., Depopulacja dużych miast Polski, „Demografia i Gerontologia Społeczna” 2014, nr 7.
Tabin M., Słownik socjologii i nauk społecznych, Warszawa 2005.
Uchwała nr 239 Rady Ministrów z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie przyjęcia Koncepcji Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030, Monitor Polski, Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polski, isap.sejm.gov.pl.
Węcławowicz G., Geografia społeczna miast, Warszawa 2007.
Węcławowicz G., Przestrzeń i społeczeństwo współczesnej Polski, Warszawa 2002.
