Janusz Korczak. Między Polską a Palestyną

Abstrakt

W artykule o charakterze biograficznym Janusz Korczak. Między Polską a Palestyną prezentowany jest fragment życia i pracy wybitnego polskiego pedagoga i pisarza, Janusza Korczaka, w latach 30. XX wieku, kiedy starzejący się, o słabnących siłach Stary Doktor dwukrotnie wyjeżdżał do Palestyny. Przeżywał wówczas duchowy rozdźwięk związany z tożsamością narodową, gdyż – jak pisał – tak samo ważne były dla niego podopieczni Józki i Jaśki, bliski mu był zarówno kraj nad Wisłą, gdzie przeżył 60 lat, jak i wymarzona Ziemia Izraela. Wyjazdy do Ziemi Świętej przekonały go z jednej strony o „bohaterstwie pracy Żydów” na pustynnej ziemi, o „twardych prawach Mojżesza i łagodnych Chrystusa”, ale także, że jest tam „do rozpaczy obco”. Ajednak, kierując się poznawczymi ambicjami, zachętami przyjaciół i narastającym antysemityzmem, Korczak – wierzący polski Żyd, udręczony warszawskim życiem, postanowił ostatecznie wybrać na stare lata pod wieloma względami obcą mu Ojczyznę, której nawet nie znał języka – ówczesną Palestynę. Spotkał go inny los – nie wyjechał na stałe i zginął na polskiej ziemi.