Narrator and researcher. About a relationship based on trust and understanding
DOI:
https://doi.org/10.34767/PP.2023.01.04Keywords:
narration, researcher, biography, narrative interview, life experienceAbstract
T he essay attempts to look at the figure of the narrator and researcher immersed in the process of discovering the world of senses and meanings. The text was inspired by the question about the role and importance of the biographical and narrative researcher in the research process, which the author of the text heard at one of the nationwide scientific conferences1. The search for answers led to two unique figures of the researcher and narrator: people involved in the recognition of everyday experiences recorded in the history of modern man. T he reflections contained in the essay were based on the author’s individual research experiences. The subject of the text focuses on the narrator and the narrative researcher as two active socio-cultural subjects. The narrator is seen from the perspective of a guide through his life, the researcher from the perspective of a person who walks step by step through the nooks and crannies of the narrator’s life, his determining events, meetings with others who change the course of his life so far. The essence of their meeting is trust and understanding.
References
Adamiec M. (1988). Doświadczenie przemiany jako kategoria psychologiczna. Katowice: Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego.
Bauman T. (2006). Badacz jako krytyk. W: D. Kubinowski i M. Nowak (red.), Metodologia pedagogiki zorientowanej humanistycznie. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Bauman T. (2011). Poznawczy status danych jakościowych. W: J. Piekarski, D. Urbaniak-Zając i K. Szmidt (red.), Metodologiczne problemy tworzenia wiedzy w pedagogice. Oblicza akademickiej praktyki. Kraków: Oficyna Wydawnicza Wydawnictwo „Impuls”.
Bartosz B. (2000) Metody jakościowe – rodzaje, dylematy i perspektywy. W: M. Straś-Romanowska (red.), Metody jakościowe w psychologii współczesnej. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Bartosz B. (2004). Ludzie chcą opowiadać swoją historię. Konstruowanie rzeczywistości w narracji (przez pryzmat doświadczeń autobiograficznych). W: E. Dryll i A. Cierpka (red.), Narracja. Koncepcje i badania psychologiczne. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Psychologii PAN.
Chase S. (2009). Wywiad narracyjny. Wielość perspektyw, podejść, głosów. W: N. K. Denzin i Y.S. Lincoln (red.), Metody badań jakościowych, t. 2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Christians C.G. (2009). Etyka i polityka w badaniach jakościowych. W: N.K. Denzin i Y.S. Lincoln (red.), Metody badań jakościowych, t. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Czerniawska O. (2003). Podróż w pamięci osób starszych. Edukacja Dorosłych, 1(38), 39–46.
Demetrio D. (2000). Autobiografia. Terapeutyczny wymiar pisania o sobie. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Denzin N.K. i Lincoln Y.S. (2009). Dziedzina i praktyka badań jakościowych. W: N.K. Denzin i Y.S. Lincoln (red.), Metody badań jakościowych, t. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Dominice P. (2007). „Historia życia” jako nieustające wyzwanie w obszarze edukacji dorosłych. W: M. Nowak-Dziemianowicz i E. Kurantowicz (red.), Narracja – krytyka – zmiana. Praktyki badawcze we współczesnej pedagogice. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej.
Dubas E. (2011). „Ja mam parę żyć” – uczenie się z własnej biografii (w świetle analizy jednego wywiadu. W: E. Dubas i W. Świtalski (red.), Uczenie się z (własnej) biografii. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Dubas E. (2015). Andragogiczne badania biografii – zakresy, trudności, etyka badacza (wybrane aspekty). W: E. Dubas i J. Stelmaszczyk (red.), Biografie i uczenie się. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Geertz G. (2003). Zastane światło. Antropologiczne refleksje na tematy filozoficzne. Kraków: Universitas.
Gerise A. i King N. (1999). Tworzenie opowieści w edukacji i terapii. Warszawa: Wydawnictwo Cyklady.
Griffin E. (2002). Podstawy komunikacji społecznej. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Kaufmann J.C. (2010). Wywiad narracyjny. Warszawa: Oficyna Naukowa.
Kuleta M. (2002). Człowiek jako kreator zmian w swoim życiu. W: D. Kubacka-Jasiecka (red.), Człowiek wobec zmiany. Rozważania psychologiczne. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Nowak-Dziemianowicz M. (2012). Edukacja i wychowanie w dyskursie nauki i codzienności. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Ricouer P. (2003). O sobie samym jako innym. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Sartre J.-P. (1974). Mdłości. Warszawa: Wydawnictwo Zielona Sowa.
Stemplewska-Żakowicz K. i Zalewski B. (2010). Czym jest dobra narracja? Struktura narracji z perspektywy badaczy i klinicystów. W: M. Straś-Romanowska, B. Bartosz i M. Żurko (red.), Badania narracyjne w psychologii. Warszawa: Wydawnictwo Eneteia.
Straś-Romanowska M., Bartosz B. i Żurko M. (2010). Życie człowieka życiem w opowieści. W: M. Straś-Romanowska, B. Bartosz i M. Żurko (red.), Badania narracyjne w psychologii. Warszawa: Wydawnictwo Eneteia.
Straś-Romanowska M. (2010). Psychologia wobec małych i wielkich narracji. W: M. Straś-Romanowska, B. Bartosz i M. Żurko (red.), Psychologia wobec małych i wielkich narracji. Warszawa: Wydawnictwo Eneteia.
Szczepański J. (1980). Sprawy ludzkie. Warszawa: Wydawnictwo Czytelnik.
Trzebiński J. (2002). Narracja jako sposób rozumienia świata. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Downloads
Published
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
