A holistic model of pedagogy for peace as an accelerator pro-ecological attitudes
DOI:
https://doi.org/10.34767/PP.2023.01.05Keywords:
pedagogy for peace, education for peace, ecological pedagogy, upbringing, public pedagogy, meaning of lifeAbstract
T he sense of experiencing existentially critical conditions stemming from the climate crisis is a pivotal issue in education, one reason being its capacity to be treated as a moulding, amiable approach to the world and people. The state of danger, felt deep down by young generations, still has not been acknowledged by decision makers and the rest of society. The article points to the necessity of a more holistic approach to ecological issues. It proposes an application of a new model based on the idea of the pedagogy of peace.
References
Adams D. (2000). From the International Year to a Decade for a Culture of Peace and Non-violence. International Journal of Curriculum and Instruction, 2(1), 1–10.
Adorno T.W. (1978). Wychowanie po Oświęcimiu. Miesięcznik Znak, (3)285.
Akinyoade D. (red.) (2011). Peace Education: A compendium of knowledge, Skills, and abilities. Logos: Helmsman.
Albrecht G. (2007). Solastalgia: The Distress Caused by Environmental Change. Australasian Psychiatry, 15(1), 95–98.
Bendyk E. (2020). Solidarność. Słowo i ciało. W: B. Kerski i J. Kołtan (red.), Solidarność, demokracja, Europa. Gdańsk: Wydawnictwo Europejskie Centrum Solidarności.
Bohdanowicz Z. i Budziszewska M. (2021). Społeczne i psychologiczne konsekwencje zmiany klimatu. W: M. Budziszewska, A. Kardaś i Z. Bohdanowicz (red.), Klimatyczne ABC (s. 211–228). Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
Fisher M. (2020). Realizm kapitalistyczny. Warszawa: Instytut Wydawniczy Książka i Prasa.
Fountain S. (1999). Peace Education in UNICEF. Staff Working Paper. New York: Programme Division UNICEF.
Frankl V. (1946). Człowiek w poszukiwaniu sensu. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca.
Galbraith J.K. (2012). Godne społeczeństwo, Program troski o ludzkość. Warszawa: Wydawnictwo Polskie Towarzystwo Ekonomiczne.
Gromkowska-Melosik A. (2021). Pedagogika. Podręcznik akademicki. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Naukowe.
James R.K. i Gilliland B.U. (2008). Strategie interwencji kryzysowej. Warszawa: Wydawnictwo Edukacyjne PARPA.
Kozek B. (2018). Polityka społeczna i zrównoważony rozwój – instrukcja obsługi. W: B Kozek, K. Skowron i D. Szelewa (red.), Klimat, ekologia i prawa zwierząt – o ekopolitykę społeczną. Warszawskie Debaty o polityce społecznej (s. 3–14). Warszawa: Friedrich Ebert Stiftung.
Kozłowski R. (2020). Aksjologiczne orientacje w filozofii człowieka. Wybrane zagadnienia. Poznań: Wydawnictwo Silva Rerum.
Kübler-Ross E. (1997). On death and dying. New York: Scribner.
Kwieciński Z. i Śliwerski B. (2021). Pedagogika. Podręcznik akademicki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
MacIntyre A. (2009). Etyka i polityka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Montessori M. (2021). Edukacja i pokój. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Navarro-Castro L. i Nario-Galace J. (2010). Peace Education. A pathway to a culture of peace. Quezon City: Centre for Peace Education Miriam College.
Ogińska-Bulik N. (2013). Pozytywne skutki doświadczeń traumatycznych, czyli kiedy łzy zmieniają się w perły. Warszawa: Difin.
Piejka A. (2017). Kultura pokoju jako wyzwanie edukacyjne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Chat.
Reich R. (2018). The Common Good. New York: Wydawnictwo Random House LLC.
Skarżyńska K. (2019). My. Portret psychologiczno-społeczny Polaków z polityką w tle. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Skrzypczak B. (2016). Pomiędzy społecznym a publicznym – nowa przestrzeń edukacji i refleksji. Pedagogika Społeczna, 3(61), 9–36.
Śliwerski B. (1998). Współczesne teorie i nurty wychowania. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Szkudlarek T. i Śliwerski B. (2010) Wyzwania pedagogiki krytycznej i antypedagogiki. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Sztompka P. (2000). Trauma wielkiej zmiany. Społeczne koszty transformacji. Warszawa: Instytut Studiów Politycznych PAN.
Taylor Ch. (2010). Nowoczesne imaginaria społeczne. Kraków: Wydawnictwo Znak.
Wojnar I. (2000). Humanistyczne intencje edukacji. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Żywczok A. (2012). Spokój wewnętrzny – wyznacznik bezpieczeństwa zbiorowe[1]go. Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych, 4, 171–178.
Downloads
Published
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
