Properties of the mathematical learning culture of students completing the elementary and junior high schools
DOI:
https://doi.org/10.34767/PP.2020.01.16Keywords:
mathematical education, mathematical culture, culture-historical approach, learning of mathematicsAbstract
The topic of the research were the properties of the culture of mathematical learning of students graduating from elementary and junior high schools. There is shown the difference in the properties of the culture of mathematical learning of students from both educational stages. The concept of „culture of learning” comes from theory of Jerome S. Bruner, who claims that learning achieves the greatest effectiveness when it’s participative, proactive, joint, cooperative and focused on creating meanings rather than taking them in a ready form. In his opinion, this approach should be also apply to mathematical learning
References
Brophy J. (2002). Motywowanie uczniów do nauki. Przeł. K. Kruszewski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Bruner J. (2006). Kultura edukacji. Przeł. T. Brzostowska-Tereszkiewicz. Kraków: Wydawnictwo Universitas.
Brzezińska A. (2005). Kiedy lider staje się tutorem, a kiedy nauczycielem?. Remedium, 11–12, 153–154.
Brzezińska A. (2008). Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska uczenia się. W: E. Filipiak (red.), Rozwijanie zdolności uczenia się. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.
Brzeziński J. (2006). Metodologia badań psychologicznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Filipiak E. (2008). Uczenie się w klasie szkolnej w perspektywie socjokulturowej. W: tejże (red.), Rozwijanie zdolności uczenia się. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.
Filipiak E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Grouws D., Cebulla K. (2000). Improving students achievements in mathematics. Educational Practices 4. UNESCO: International Bureau of Education. Kalinowska A. (2010). Matematyczne zadania problemowe w klasach początkowych – między wiedzą osobistą a jej formalizacją. Kraków: Oficyna Wydawnicza IMPULS.
Klus-Stańska D. (2019). Paradygmaty dydaktyki. Myśleć teorią o praktyce. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Krygowska Z. (1977). Zarys dydaktyki matematyki. Część 3. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Makiewicz M. (2011). Elementy kultury matematycznej w fotografii. Szczecin: SKN MDM US.
Mason J., Burton L., Stacey K. (2005). Myślenie matematyczne. Przeł. P. Amsterdamski. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Polya G. (2009). Jak to rozwiązać?. Przeł. L. Kubik. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Revelle W., Rocklin T. (1979). Very Simple Structure: an Alternative Procedure for estimating the Optimal Number of Interpretable Factors. Multivariate Behavioral.
Rubacha K. (2008). Metodologia badań nad edukacją. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
Schaffer R. (2013). Psychologia dziecka. Przeł. A. Wojciechowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Semademi Z. (2015). Matematyka w edukacji początkowej – podejście konstruktywistyczne. W: Z. Semadeni, E. Gruszczyk-Kolczyńska, G. Treliński, B. Bugajska-Jaszczołt, M. Czajkowska (red.), Matematyczna edukacja wczesnoszkolna. Teoria i praktyka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Spitzer M. (2008). Jak się uczy mózg?. Przeł. M. Guzowska-Dąbrowska. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Tocki J. (2006). Struktura procesu kształcenia matematycznego. Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.
Downloads
Published
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
