The properties of pedagogical dialogue and the phases of learning themIn reference to the teacher – student relation
DOI:
https://doi.org/10.34767/PP.2019.02.03Keywords:
pedagogika, dialog, filozofia wychowania, nauczyciel, uczeń, relacjaAbstract
The author is presenting the properties the pedagogical language as a variant of the general human dialogue.
The author distinguishes four subsequent features that, according to her, allow the teacher to establish a dialogical relation to the student. These are as follows: “to be of service to someone”, “to relate”, “to confirm” and “the awareness of the roots and of the differences”. While discussing the aforementioned, the author uses various philosophical and theoretical contexts: the example of “being of service” in a psychotherapeutic situation, the etymology of the term “relation”, Martin Buber’s philosophy of dialogue, the Old Chinese theory of Yin and Yang, as well as the psychosomatic development disorders. In practice, the aforementioned properties of pedagogical dialogue may be represented by the personality and the attitude of the teacher. However, the author indicates the need for learning them in an order that is reversed in comparison to the above. She supports this claim with the notion of the mutual determination of the particular principles.
References
Ablewicz K. (2003). Teoretyczno-metodologiczne podstawy pedagogiki antropologicznej. Studium sytuacji Wychowawczej. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Brzezińska A.I. (red.) (2005). Psychologiczne portrety człowieka. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Buber M. (1992). Pradystans i relacja. W: tegoż, Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych. Przeł. J. Doktór. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX.
Buber M. (1998). Wychowanie. W: Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej. Wybór i opracowanie Stefan Wołoszyn. T. 3. Księga druga. Kielce: Dom Wydawniczy „Strzelec”.
Conte E., Mione M. (2016). Doświadczenia anoreksji, bulimii i kompulsywnego objadania się jako dramatyczna forma kobiecej kreatywności. W: G. Francesetti, M. Gecele, J. Roubal (red.), Psychoterapia Gestalt w praktyce klinicznej. Od psychopatologii do estetyki kontaktu. Gdańsk: Grupa Wydawnicza Harmonia, Harmonia Universalis.
Chu V. (1993). Psychoterapia Gestalt. Wykład podstawowy. Przeł. S. Lisiecka, A. Wilkołazka. Łódź: Oficyna Wydawnicza KANON.
Ciało i charakter. Diagnoza i strategie w psychoterapii somatyczno-charakterologicznej. Antologia (1995). Wybór i oprac. J. Santorski. Warszawa: Jacek Santorski & CO Agencja Wydawnicza.
de Barbaro B. (red.) (1999). Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Encyklopedia. (1997-2019). Wydawnictwo PWN. Zaczerpnięte 15 lipca 2019.
Kołbik I. (1999). Wywiad rodzinny z użyciem genogramu. W: B. de Barbaro (red.), Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Folkierska A. (1998). Wychowanie i pedagogika w perspektywie hermeneutycznej. W: Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej. Wybór i oprac. S. Wołoszyn. T. 3. Księga druga. Kielce: Dom Wydawniczy „Strzelec”.
Francesetti G., Gecele M., Roubal J. (red.) (2016). Psychoterapia Gestalt w praktyce klinicznej. Od psychopatologii do estetyki kontaktu. Gdańsk: Grupa Wydawnicza Harmonia, Harmonia Universalis.
Ingarden R. (1971). O odpowiedzialności i jej podstawach ontycznych. W: tegoż, Książeczka o człowieku. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Kant I. (1957). Krytyka czystego rozumu. Przeł. R. Ingarden. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Karpowicz P. (2007). Terapia wewnętrznego dziecka. Warszawa: Wydawnictwo Eneteia.
Materiały szkoleniowe The European Shiatsu School. Copyright Peter Woodcraft. 2013. Opracowanie na podstawie Ch. Jarmey. (2007). The Foundation of Shiatsu. Chichester.
Miller A. (2007). Dramat udanego dziecka. Przeł. N. Szymańska. Poznań: Wydawnictwo Media Rodzina Sp.z.o.o.
Rosenberg M. (2003). Porozumienie bez Przemocy. O języku serca. Przeł. M. Kołakowski. Warszawa: Jacek Santorski & CO Agencja Wydawnicza.
Rosenberg M. (2006). Edukacja wzbogacająca życie. Przeł. A. Mills. Warszawa: Jacek Santorski & CO Agencja Wydawnicza.
Rutkowiak J. (red.) (1992). Pytanie–dialog–wychowanie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Schier K. (2015). Dorosłe dzieci. Psychologiczna problematyka odwrócenia ról w rodzinie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Schützenberger A.A. (2016). Tajemnice przodków. Ukryty przekaz rodzinny. Przeł. B. Łyskowska. Warszawa: Wydawnictwo Virgo.
Słownik języka polskiego. (1997-2019). W. Doroszewski (red.). Wydawnictwo PWN. Zaczerpnięte 15 lipca 2019.
Stróżewski W. (1992). O stawaniu się człowiekiem (kilka myśli niedokończonych). W: tegoż, W kręgu wartości. Kraków: Wydawnictwo „Znak”.
Sunderland M. (2019). Odwrócona relacja. Kiedy problemy rodziców zabierają dzieciństwo. Przeł. A. Sawicka-Chrapkiewicz. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Św. Augustyn. Dialogi Filozoficzne. O nauczycielu. O woli. (1953). Warszawa: Wydawnictwo PAX.
