Psychological aspects of learned helplessness and their pedagogical implications
DOI:
https://doi.org/10.34767/PP.2019.02.10Keywords:
didactics, learned helplessness, school learning environment, models of learned helplessness, controlAbstract
The concept of learned helplessness refers to the passivity shown by people following experience with uncontrollable events. It causes three types of deficits: cognitive, motivational and affective. In one situation the
individual learns that responses and outcomes are independent. In education such a situation appears when a student does not take up the appropriate activity, because his/her previous failures tells him that his/her efforts will not affect what he/she receives. The publication presents theoretical models explaining and
describing the processes of adaptation to non-controlled events and as well as theories of control with examples of their application in the problem of learned helplessness. Such a theoretical basis allows to formulate conclusions regarding the pedagogical contexts of understanding learned helplessness.
References
Aronson E., Wilson T.D., Akert R.M. (1997). Psychologia społeczna. Poznań: Wydawnictwo Zysk.
Brophy J. (2012). Motywowanie uczniów do nauki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
CBOS. Depresja w doświadczeniach i opiniach. (2018). Zaczerpnięte 4 września 2019.
Ciżkowicz B. (2009). Wyuczona bezradność młodzieży. Bydgoszcz. Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.
Filipiak E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Dembo M.H. (1997). Stosowana psychologia wychowawcza. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Domachowski W. (2002). Przewodnik po psychologii społecznej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Klinger E. (1975). Consequences of Commitment to and Disangagement from Incentives. Psychological Review, 82(1), 1-25.
Kolber M. (2007). Uczeń w pułapce wyuczonej bezradności. Forum Dydaktyczne, 2, 23-25.
Kolber M. (2012). Strategie uczenia się języka obcego a wyuczona bezradność (na przykładzie szkół ponadgimnazjalnych). Niepublikowana praca doktorska. Bydgoszcz: Uniwersytet Kazimierza Wielkiego.
Kolber M. (2016). Wirtualna koncepcja człowieka sukcesu – codzienność – rzeczywistość szkolna. Przegląd Pedagogiczny, 2, 78-87.
Ledzińska M. (2000). Uczenie się wykraczające poza warunkowanie. W: J. Strelau (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki, t. 2, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Mietzel G. (2002). Psychologia kształcenia. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Nowakowska A., Przewłocka J. (2015). Szkoła oczami uczniów: relacje z nauczycielami i kolegami oraz przemoc szkolna. Warszawa: Instytut Badań Edukacyjnych. Zaczerpnięte 4 września 2019. Strona internetowa http://produkty.ibe.edu.pl/docs/inne/ibe-analizy-07-2015-raport-szkola-oczami-uczniow.pdf
Pervin L.A. (2002). Psychologia osobowości. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Reber A.S. (2002). Słownik psychologii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Seligman M.E.P. (2010). Optymizmu można się nauczyć. Poznań: Media Rodzina.
Sędek G. (1991). Jak ludzie radzą sobie z sytuacjami, na które nie ma rady?. W: M. Kofta, T. Szustowa (red.), Złudzenia, które pozwalają żyć. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Sędek G. (1995). Bezradność intelektualna w szkole. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Psychologii.
Studenska A. (2005). Strategie uczenia się a opanowanie jezyka angielskiego. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
Taylor S.E. (1983). Adjustement to threatening events: A theory of cognitive adaptation. American Psychologist, 38, 1161-1173.
