The influence of activating methods on social competence of preschool children
DOI:
https://doi.org/10.34767/PP.2017.02.08Keywords:
pedagogy: activating method, constructivist theory, preschool education, social competence, social development.Abstract
The author analyses the problem of the influence of activating methods on the social competence of preschool
children. The author commenced by quoting the definition of social competence and the characteristics of
constructivist theory, which gave rise to an activating educational strategy. This theoretical introduction is the
background for the described research involving 5- and 6-year-old children attending one of the kindergartens
in Silesia. In order to find the answer to the main research question, namely: “what is the influence of activating methods on social competence of preschool children?” an ex-post-facto experiment was conducted.
There were two groups in the experimental study. In one of the groups an experimental factor – the lessons
carried out by activating methods – was introduced. The results of the explorations confirm the hypothesis
that activating methods play a significant role in shaping children’s social competences and foster the overall
process of socialization.
References
Arends R. I. (2002). Uczymy się nauczać. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Bogdanowicz M. (2003). Skale obserwacji zachowania dzieci i rodziców uczestniczących w zajęciach Ruchu Rozwijającego W. Sherborne. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
Brudnik E., Moszyńska A., Owczarska B. (2000). Ja i mój uczeń pracujemy aktywnie. Przewodnik po metodach aktywizujących. Kielce: Zakład Wydawniczy SFS.
Bruner J. S. (1974). W poszukiwaniu teorii nauczania. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Chrost M. (2012). Kompetencje emocjonalne i społeczne młodzieży. Kraków: Wydawnictwo WAM.
Juszczyk S. (2003). Konstruktywizm w nauczaniu. W: T. Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. 2. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
Klus-Stańska D. (2000). Konstruowanie wiedzy w szkole. Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.
Krzyżewska J. (1998). Aktywizujące metody i techniki w edukacji wczesnoszkolnej, cz. I. Suwałki: Wydawnictwo AU Omega.
Kubiczek B. (2009). Metody aktywizujące. Jak nauczyć uczniów uczenia się? Opole: Wydawnictwo Nowik.
Łobocki M. (2006). Metody i techniki badań pedagogicznych. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
Matczak A. (2001). Różne oblicza inteligencji: funkcjonowanie intelektu a osobowość. Studia Psychologica, 2, 157-174.
Michalak R. (2004a). Aktywizowanie ucznia w edukacji wczesnoszkolnej. Poznań: Wydawnictwo UAM.
Michalak R. (2004b). Konstruktywistyczna teoria uczenia się. W: H. Sowińska, R. Michalak (red.), Edukacja elementarna jako strategia zmian rozwojowych dziecka. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
Moscovici S. (red.) (1998). Psychologia społeczna w relacji ja-inni. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Schaffer H.R. (2006). Psychologia dziecka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Sroczyński W. (2002). Pedagogika społeczna a kompetencje społeczne. Pedagogika Społeczna, 4, 23-35.
Szlosek F. (1995). Wstęp do dydaktyki przedmiotów zawodowych. Radom: Instytut Technologii Eksploatacji.
Terlecka W. (1975). Poczucie powinności moralnej u dzieci przedszkolnych. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Tucholska K. (2005). Zagadnienie kompetencji w psychologii. Roczniki Psychologiczne, 2, 11-36.
