Pedagogical diagnosis in the family assistant methodology
DOI:
https://doi.org/10.34767/PP.2015.01.15Keywords:
family pedagogy, family environment assessment, family assistantship, pedagogical diagnostics, social and work stages assistant educational family, the principles of family diagnosis, tools of family diagnosis, assessment of risk of child abuse and child neglectAbstract
A family assistant is a new social service in the social welfare system established by Ustawa z dnia 9 czerwca 2011 roku o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej [The Family Support and Foster Care Act of 9 June 2011]. Its role is to support families experiencing difficulties in fulfilling their role in child upbringing and education. According to the Act of 9 June 2011, a family assistant performs many tasks, the most important of which is pedagogization. Thanks to frequent visits to family environment, a family assistant can observe the family members’ natural behaviour and identify their strengths, needs, and those types of behaviour that can pose a threat to the children’s safety. While working together with families, assistants are able to create goals for socio-pedagogical and therapeutic work, and complete those goals in cooperation with families and specialists. The Family Support and Foster Care Act does not detail specific tools for family assistants’ work. This paper discusses rules of diagnosis of the family environment, and suggests diagnostic tools which can be used by family assistants. The paper concentrates on acquiring information on both family deficits and their resources, and includes tools not only for an initial diagnosis, but also for preparing a further course of action, and result evaluation.
References
Ambrozik W. (1997). Dewiacje wychowawcze w środowisku wiejskim. Poznań: Wyd. Eruditus.
Braun-Gałkowska M. (2007). Poznawanie systemu rodzinnego. Lublin: Wyd. KUL.
Dybowska E. (2012). Teoria systemowej pracy z rodziną. Kraków: Wyd. ROPS w Krakowie.
Garvin Ch., Seabury B. (1998). Działania interpersonalne w pracy socjalnej. T. I. Katowice: Wyd. Naukowe Śląsk.
Gurycka A. (1990). Błąd w wychowaniu. Warszawa: Wyd. WSiP.
Jarosz E. (2007). Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego. Katowice: Wyd. UŚ.
Kadela K., Kowalczyk J. (2014). Standardy pracy socjalnej. Warszawa: Wyd. Wrzos.
Kawula S. (2004). Pedagogika społeczna w społeczeństwie ryzyka. Olsztyn: Wyd. Epistheme.
Kawula S. (2007). Pedagogiczna typologia rodzin. W: S. Kawula, J. Brągiel, A.W. Janke (red.), Pedagogika rodziny. Toruń: Wyd. Adam Marszałek.
Krasiejko I. (2010). Metodyka działania asystenta rodziny. Wyd. I. Katowice: Wyd. Naukowe Śląsk (Wyd. II zmienione i uaktualnione – 2012).
Krasiejko I. (2011). Praca socjalna w praktyce asystenta rodziny. Wyd. I. Katowice: Wyd. Naukowe Śląsk (Wyd. II zmienione i uaktualnione – 2013).
Krasiejko I. (2013). Zawód asystenta rodziny w procesie profesjonalizacji. Toruń: Wyd. Edukacyjne Akapit.
Krasiejko I. (2015). Pedagogiczne aspekty pracy asystenta rodziny. W: E. Kantowicz, M. Ciczkowska-Giedziun, L. Willan-Horla (red.), Wielowymiarowość wsparcia we współczesnej rodzinie polskiej. Olsztyn: Wyd. UWM.
Krasiejko I., Świtek T. (w druku). Między wsparciem a kontrolą – różne rozumienie roli asystentów rodziny.
Marynowicz-Hetka E. (1987). Narzędzie oceny progu zagrożenia rozwoju biosocjokulturalnego dziecka w rodzinie. W: I. Lepalczyk, J. Badura (red.), Elementy diagnostyki pedagogicznej. Warszawa: PWN.
Piekarski J. (1987). Diagnoza typologiczna rodziny jako środowiska wychowawczego. W: I. Lepalczyk, J. Badura (red.), Elementy diagnostyki pedagogicznej. Warszawa: PWN.
Pieter J. (1960). Poznawanie środowiska wychowawczego. Wrocław-Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wyd. PWN.
Prusinowska-Marek (2014). Procedura udzielenia rodzinie wsparcia w formie asystenta rodziny. W: I. Krasiejko (red.), Teczka dokumentacji pracy z rodziną. Poznań: Wyd. Forum.
Ryś M. (2001). Systemy rodzinne. Metody badania struktury rodziny pochodzenia i rodziny własnej. Warszawa: Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej.
Świtek T. (2009). Ścieżki rozwiązań. Kraków: Wyd. Księgarnia Akademicka.
Wysocka E. (2013). Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
Ziemska M. (1973). Postawy rodzicielskie. Warszawa: Wiedza Powszechna.
