Corporal punishment in the context of paradigmatic transition in view of the aim of education
DOI:
https://doi.org/10.34767/PP.2013.02.03Keywords:
theory of education, qualitative research, methodology, corporal punishment, authoritarian education, new educationAbstract
The aim of the considerations will be an attempt to analyze the contexts of functioning of corporal punishment of children in the social consciousness as a form of educational influence. in terms of educational theory, the point of departure are humanistic and behavioural sources defining education and their methodological implications. The presentation of the problem aims at increasing social educational awareness and stimulating reflection and discussion in the field of education, at the same time emphasizing the importance of the goals of activities undertaken in a family environment by professionals aiming at pedagogisation.
References
Arendt H. (1993). Korzenie totalitaryzmu. Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza.
Combs A. W., Popham W. J., Hosford Ph. L. (1977). Behaviorism and humanism. A synthesis?, Educational leadership, October, vol. 35 (1).
Górniewicz J. (2008). Teoria wychowania (wybrane problemy). Olsztyn: Olsztyńska Szkoła Wyższa im. Józefa Rusieckiego.
Jarosz E. (2010). Wstęp. Chowanna, t. 1 (34).
Kamińska M. (2012). Kocham, nie biję? — o zagrożeniu praw dziecka w rodzinie. Nowa Szkoła, nr 10, 3-4.
Konarzewski K., Szymańczak M. (red.) (1988). Kiedy dziecko mówi nie. Warszawa: Nasza Księgarnia.
Konarzewski K. (2000). Jak uprawiać badania oświatowe. Metodologia praktyczna. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne S.A.
Kosiorek M. (2007). Pedagogika autorytarna. Geneza, modele, przemiany. Kraków: Impuls.
Kuczok W. (2003). Gnój. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B.
Miller A. (2007). Zniewolone dzieciństwo: ukryte źródło tyranii. Poznań: Media Rodzina, Harbor Point Sp. z o. o.
Palka S. (2000). Humanistyczne podejście w badaniach pedagogicznych i praktyce pedagogicznej. W: D. Kubinowski, M. Nowak (red.) Metodologia pedagogiki zorientowanej humanistycznie. Kraków: Impuls.
Paulston R. G. (2000). Pedagogika porównawcza jako pole nakreślania konceptualnych map teorii paradygmatów. W: Z. Kwieciński (red.) Alternatywy myślenia o/dla edukacji. Warszawa: Instytut Badań Edukacyjnych.
Sajkowska M. (2010). Myślałam, że mi serce pęknie. Chowanna, t. 1 (34).
Sikorska M. (2009). Nowy ojciec, nowa matka, nowe dziecko. O nowym układzie sił w polskich rodzinach. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
Sławiński S. (1991). Spór o wychowanie w posłuszeństwie. Warszawa: Agencja Wydawnicza TFD.
Śliwerski B. (2000). Antypedagogika. W: T. Szkudlarek, B. Śliwerski (red.) Wyzwania pedagogiki krytycznej i antypedagogiki. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
Tyszkowa M. (1985). Rozwój dziecka w rodzinie i poza nią. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Urbaniak-Zając D. (2013). Konsekwencje podporządkowania się nauk społecznych pozytywistycznemu modelowi nauki. W: E. Kos, D. Urbaniak-Zając (red.) Badania jakościowe w pedagogice. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
