How paradigms of general pedagogy are presented in teaching of assessment. The analysis of interview carried out with teachers of secondary schools
DOI:
https://doi.org/10.34767/PP.2010.02.05Abstract
I analyse two interviews with two teachers of Polish language from the some school. They are at forties like a statistic teacher and work in secondary school. I look for some marks of general pedagogy (scientific pedagogy of socialism, humanistic pedagogy, emancipation pedagogy). I observe how the teachers’ knowledge organizes their work when talking about the way of students’ assessment. The teachers knowledge have a complex structure acting like emergence network. It means that the teachers knowledge acts unpredictable and it’s still on the verge of chaos. It’s quantitative change sometimes but not always makes the qualitative change. It explains why teachers don’t assess students the same way. Ala. Who I called the King-Mother, has the classroom pedagogy of assessment according paradigms scientific pedagogy of socialism and humanistic pedagogy. Gabi, who I called The Partner in Play, has the classroom pedagogy of assessment with humanistic marks and emancipation pedagogy as well. The Ala’s assessment changes only a little but the Gabi’s evolves absorbing new ideas.
References
Black P., Harrison Ch., Lee C., Marshall C., William D. (2006). Jak oceniać, aby uczyć. Warszawa: CEO.
Goffman E. (2000). Człowiek w teatrze życia codziennego. Warszawa: Wydawnictwo KR.
Goffman E. (2006). Rytuał interakcyjny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Gołębniak B. D. (2000). Jak przygotować do refleksyjnego nauczania. Polonistyka, 3(373), s. 175-180.
Gołębniak B. D. (2004). Nauczanie i uczenie się w klasie. W: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.) Pedagogika. Podręcznik akademicki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Czerepaniak-Walczak M. (2006). Pedagogika emancypacyjna. Rozwój świadomości krytycznej człowieka. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Dylak S. (2000). Nauczycielskie ideologie pedagogiczne a kształcenie nauczycieli. W: K. Kruszewski (red.) Pedagogika w pokoju nauczycielskim. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Hałas E. (2007). Społeczeństwo i symbole. Szkice z socjologii interpretacyjnej. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
Hejnicka-Bezwińska T. (2008). Pedagogika ogólna. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
Illeris K. (2006). Trzy wymiary uczenia się poznawcze, emocjonalne i społeczne ramy współczesnej teorii uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP we Wrocławiu.
Klus-Stańska D. (2010). Dydaktyka wobec chaosu pojęć i zdarzeń. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie ŻAK.
Ocenianie kształtujące. Doskonalenie kształcenia w szkole średniej (2006). Warszawa: CODN.
Polak K. (2000). Podążając ku niewidocznemu (teorie indywidualne nauczycieli). W: K. Kruszewski (red.) Pedagogika w pokoju nauczycielskim. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Rothert A. (2008). Emergencja rządzenia sieciowego. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.
Rothert A. (2006). Między porządkiem a chaosem. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.
Szkudlarek T., Śliwerski B. (2000). Wyzwania pedagogiki krytycznej i antypedagogiki. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Szymczak M. (red.) (1979). Słownik Języka Polskiego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Trzebiński J. (2002). Narracyjne konstruowanie rzeczywistości. W: J. Trzebiński (red.) Narracja jako sposób rozumienia świata. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Wegmann A. (2003). Podaj łapę! Jak wyszkolić mądrego psa. Warszawa: Świat Książki.