The formative dimensions of teachers’ communicative competences – reflection on education
DOI:
https://doi.org/10.34767/PP.2010.02.06Abstract
The research into the quality of the teachers’ communicative competences and the analysis of its conditions in relation to the assumptions of constructionism, interactive theory of communication and the sociology of knowledge theory, are the point of departure for the reflection on teachers’ education. The paper discusses a thesis that the discrepancy between the theory of education and the practice is visible in teachers’ low communicative competences. It results from the imbalance between possibilities of acquiring direct and indirect experience. They build up teacher’s awareness consisting of the knowledge (what I know) and the cognitive style (how I know). Communicative competences can be formed when the two kinds of experience merged as a result of the teacher’s self-education. There are two dimensions – formal and biographical - of the teachers’ education during which the communicative competences are formed. The first one includes the curricula. The second consists of learners’ personal experience. This paper introduces proposals of changes in the approach towards the teachers’ education including only the biographical dimension of becoming a teacher.
References
Blumer H. (1984). Społeczeństwo jako symboliczna interakcja. W: E. Mokrzycki (red.) Kryzys i schizma. T. 1. Warszawa: PIW.
Bohnsack R. (2004). Metoda dokumentarna – od koniunktywnego zrozumienia do socjogenetycznej interpretacj. W: S. Krzychała (red.) Społeczne przestrzenie doświadczenia (s. 17-35). Wrocław: Wydawnictwo DSW.
Bohnsack R., Schäffer B. (2004). Koniungtywne doświadczenia i media – ku dokumentarnej rekonstrukcji kategorii pokolenia. W: S. Krzychała (red.) Społeczne przestrzenie doświadczenia (s. 131-151). Wrocław: Wydawnictwo DSW.
Dylak S. (2000). Konstruktywizm jako obiecująca perspektywa w kształceniu nauczycieli. W: H. Kwiatkowska, T. Lewowicki, S. Dylak (red.) Współczesność a kształcenie nauczycieli. Warszawa: WSP ZNP.
Hejnicka-Bezwińska T. (2000). O zmianach w edukacji, konteksty, zagrożenia, możliwości. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uczelniane Akademii Bydgoskiej im. K. Wielkiego.
Malinowska J. (2008). Kompetencje komunikacyjne nauczycieli jako wyznacznik poczucia podmiotowości uczniów w szkole. Diagnoza – biograficzny wymiar ich u/formowania. Wrocław: Oficyna Wydawnicza ATUT.
Maynz H., Holm K., Hübner P. (1985). Wprowadzenie do metod socjologii empirycznej. Warszawa: PWN.
Schütz A. (2008). O wielości światów. Kraków: Zakład Wydawniczy „NOMOS”.
Stasiakiewicz M. (1999). Twórczość i interakcja, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Urbaniak-Zając D., Piekarski J. (2001). Badania jakościowe – uwagi wprowadzające. W: D. Urbaniak-Zając, J. Piekarski (red.) Jakościowe orientacje w badaniach pedagogicznych. Studia i materiały (s. 13-31). Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Zemło M. (2006). Pragmatyczny model socjologii wiedzy. W: P. Bytniewski, M. Chałubiński (red.) Teoretyczne podstawy socjologii wiedzy (s. 25-37). Lublin: Wydawnictwo UMCS.
