Zaraźliwy optymizm, czyli style wyjaśniania studentów pedagogiki specjalnej

Autor

  • Monika Masłowska Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.34767/PP.2017.01.14

Słowa kluczowe:

oligofrenopedagogika, niepełnosprawność, optymizm, styl wyjaśniania.

Abstrakt

Niniejszy artykuł dotyczy stylów wyjaśniania związanych z optymizmem i pesymizmem w grupie studentów
pedagogiki specjalnej. Pierwsza część artykułu zawiera wprowadzenie na temat teoretycznych podstaw
psychologii pozytywnej. W kolejnej części przedstawiono wyjaśnienia terminologiczne oraz wyniki badań
dotyczących wpływu optymizmu i pesymizmu na funkcjonowanie jednostki, w szczególności społeczności
akademickiej. Uwzględniono również teoretyczne podstawy znaczenia przejawianych przez studentów stylów
wyjaśniania dla kształtowania sylwetek przyszłych pedagogów specjalnych. W drugiej części zamieszczono
wyniki badań własnych, przeprowadzonych wśród studentek w Instytucie Pedagogiki Specjalnej Uniwersytetu
Pedagogicznego im. KEN w Krakowie. Artykuł kończy podsumowanie i wnioski oraz implikacje praktyczne.

Bibliografia

Carr A. (2009). Psychologia pozytywna. Nauka o szczęściu i ludzkich siłach. Poznań: Wyd. Zysk i S-ka.

Czapiński J. (red.) (2004). Psychologia pozytywna. Nauka o szczęściu, zdrowiu, sile i cnotach człowieka. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN.

Drozd E. (2008). Sukcesy i porażki zawodowe nauczycieli szkół specjalnych. W: Z. Palak, A. Bujnowska (red.), Kompetencje pedagoga specjalnego. Aktualne wyzwania teorii i praktyki. Lublin: Wyd. Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.

Fox E. (2013). Między pesymizmem a optymizmem. Szczęście w rozumie. Warszawa: Dom Wydawniczy PWN.

Maciuszek J. (1996). Sztuka udanego życia, czyli jak osiągnąć szczęście, sukces i powodzenie. Kraków: Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu.

Pasternak E. (2008). Próba określenia cech nauczyciela szkoły specjalnej dla uczniów upośledzonych umysłowo. W: Z. Palak, A. Bujnowska (red.), Kompetencje pedagoga specjalnego. Aktualne wyzwania teorii i praktyki. Lublin: Wyd. Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.

Rumiński A. (red.) (2004). Jakość życia studentów. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Seligman M. (1993). Optymizmu można się nauczyć. Jak zmienić swoje myślenie i swoje życie? Poznań: Wyd. Media Rodzina.

Trzebińska E. (2008). Psychologia pozytywna. Warszawa: Wyd. Akademickie i Profesjonalne.

Żywczok A. (2004). Wychowanie do radości życia. Warszawa: Wyd. Akademickie Żak.

Pobrania

Opublikowane

2018-06-21

Jak cytować

Zaraźliwy optymizm, czyli style wyjaśniania studentów pedagogiki specjalnej. (2018). Przegląd Pedagogiczny, 1, 205-214. https://doi.org/10.34767/PP.2017.01.14