Systematization of theoretical approaches in social animation
DOI:
https://doi.org/10.34767/PP.2013.01.11Keywords:
social pedagogy, community mobilization, social animation, animator, animated, local communityAbstract
Social animation is a process which is distinguished by a complex social context. First of all, it is a factor that facilitates social communication and reduces social conflict. it improves social climate and, consequently ,affects more effective satisfaction of aspirations of both individuals and social groups (local communities). Moreover, it allows for individuals and groups to adapt to various changes (cultural, social, technical, economic). The article is an attempt to present the essential aspects of theory and practice concerning social animation. A significant part of the work was devoted to the animator and its role in the process of animation. Subsequently, the article describes, among other things, the principles that govern animation process and the functions which this animation should meet. The entire article closes with an analysis of fundamental barriers and difficulties of animation activities.
References
Bernard P. (1988). Problematyka animacji społeczno-kulturalnej. W: M. Debesse, G. Mialaret (red.) Rozprawy o wychowaniu. Rola i kształcenie nauczycieli, edukacja permanentna, animacja. Warszawa: Wydawnictwo PWN.
Ilczuk D. (2002). Polityka kulturalna w społeczeństwie obywatelskim. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Jedlewska B. (1999). Animatorzy kultury wobec wyzwań edukacyjnych. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
Jedlewska B. (2003). Animacja jako strategia budowania partnerskiego modelu edukacji kulturowej w społecznościach lokalnych. W: M. Mendel (red.) Animacja współpracy środowiskowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Kargul J. (1997). Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Klimczak-Ziółek J. (2007). Animacja społeczna w teorii i praktyce. Wybrane zagadnienia. W: S. Pawlas-Czyż (red.) Praca socjalna wobec współczesnych problemów społecznych. Toruń: Wydawnictwo Edukacyjne „Akapit”.
Komorowska M., Rybotycka L. (1981). Animator przewodnikiem po sztuce i życiu. W: M. Tyszkowa (red.) Sztuka i dorastanie dziecka. Warszawa – Poznań: Wydawnictwo PWN.
Kopczyńska M. (1993). Animacja społeczno-kulturalna: podstawowe pojęcia i zagadnienia. Warszawa: Wydawnictwo Centrum Animacji Kulturalnej.
Okoń W. (1996). Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Żak.
Skrzypczak B. (2006). Metoda animacji społecznej – zasadnicze aspekty praktyki edukacyjnej. W: W. Theiss, B. Skrzypczak (red.) Edukacja i animacja społeczna w środowisku lokalnym. Warszawa: Wydawnictwo Centrum Wspierania Aktywności Lokalnej CAL.
Szmidt K.J. (2006). Problemy twórczości pomocy w tworzeniu w teorii działalności kulturalno-oświatowej i animacji społeczno-kulturalnej. W: B. Jedleńska (red.) Akademickie kształcenie animatorów i menadżerów kultury w Polsce. Lublin: Wydawnictwo Verba.
Żebrowski J. (1987). Zawód i osobowość animatorów kultury w świetle nowych koncepcji wychowania zintegrowanego. Gdańsk: Wydawnictwo Wojewódzki Ośrodek Kultury.
