Wychowawczyni i opiekunka dziewcząt czyli Urszula Ledóchowska (1865–1939) i jej praca na terenie internatu szkoły urszulanek w Krakowie w latach 1889–1904
DOI:
https://doi.org/10.34767/PP.2025.01.13Słowa kluczowe:
historia wychowania, pedagog, pensjonat urszulanek, szkoła urszulanek, Urszula Ledóchowska, wychowawcaAbstrakt
Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, jaką wychowawczynią była Urszula Ledóchowska, jakimi wartościami kierowała się w swojej pedagogicznej działalności, jakie metody nauczania i wychowania stosowała w czasie swojej pracy w szkole urszulanek w Krakowie, gdzie poszukiwała dla siebie inspiracji, jakie efekty przynosiła jej działalność. Analizie poddane zostały materiały archiwalne dotyczące jej pracy na terenie szkoły urszulanek w Krakowie. Okres krakowski był czasem bardzo ważnym na drodze życia zakonnego, ale także niezwykle istotnym momentem rozwojowym dla matki Urszuli jako pedagoga.
Bibliografia
Gulczyńska J. (2008). Drogi edukacyjne pokolenia Urszuli Ledóchowskiej. Paedagogia Christiana, 2/22, 134–148.
Knapczyk S. (1980). Rozwój i organizacji polskich klasztorów urszulańskich 1857–1980. Zaczerpnięte 1 stycznia 2024 roku. Strona internetowa https://www.osu.pl/uploadfiles/materialy/knapczyk_rozwoj_organizacja_polskich_klasztorow_urszulanskich.pdf
Ledóchowska T. (1984). M. Urszula Ledóchowska. Klasztor krakowskich urszulanek. W: J.R. Bar (red.), Polscy Święci. T. 4. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej.
Ledóchowska J. (1998). Życie i działalność Julii Urszuli Ledóchowskiej. Marki: Drukarnia Michalinueum.
Matyjas B. (2005). Urszula Julia Ledóchowska (1865–1939). Urszulanka, Założycielka Urszulanek Szarych. Studia Pedagogiczne Akademii Świętokrzyskiej, 15, 237–241.
Marzani M. (1989). Matka Świętych. Józefina z Salis Zizers Ledóchowska 1831–1909. Wrocław: Wydawnictwo Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej.
Mazur P. (2005). Św. Urszula Ledóchowska – wychowawczyni matek i wychowawczyń. W: M. Chmielewski, Z.J. Zdybicka i M. Ziółkowska (red.), Polka w Europie – św. Urszula Ledóchowska. Lublin: Wydawnictwo Muzyczne „Polihymnia”.
Olbrycht K. (2012). Pedagogia szarych urszulanek. W: J. Kostkiewicz (red.), Pedagogie katolickich zgromadzeń zakonnych. Historia i współczesność. T. 1. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
Olbrycht K. (2020). Pedagogia św. Urszuli Ledóchowskiej. Poznań: Wydawnictwo Św. Wojciecha.
Raułuszkiewicz Z. (red.) (1984). Niewiasta, której uczynki chwalić będą pokolenia. Błogosławiona Urszula Ledóchowska (1865–1939). Rzym: Zgromadzenie Sióstr Urszulanek SJK.
Schmidt S.K. (2011). Św. Urszula Ledóchowska. Polka i Europejka. Językowy wymiar osobowości. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.
Skrzyniarz R. (2018). Dokumenty źródłem analizy i badań biograficznych w pedagogice. Biografistyka Pedagogiczna, 3/1, 9–12.
Słotwińska H. (2007). Samokształcenie i samowychowanie elementami autorefleksji. Paedagogia Christiana, 1/19, 65–81.
Szylar A. (2012). Ideały wychowawcze w klasztornych szkołach żeńskich w okresie potrydenckim do początków XIX wieku. Paedagogia Christiana, 2/30, 11–27.
Trojanowska K. (2012). Działalność patriotyczna i wychowawcza Urszuli Ledóchowskiej. Tarnowskie Studia Teologiczne, 31/1, 126–129.
Węgierski Z. (1984). Internat szkolny. Geneza, rozwój, problemy pedagogiczne. Bydgoszcz: Bydgoskie Towarzystwo Naukowe.
Wiśniewski S. (1994). Rodzina Bogiem silna. Antoni i Józefa Ledóchowscy. Rodzice błogosławionych. Tarnów: Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej BIBLOS.
Zięba-Kołodziej B. (2011). Internat i bursa. Historia i współczesność. Tarnobrzeg: Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. prof. Stanisława Tarnowskiego w Tarnobrzegu.
Zdybicka Z.J. (2003). Otworzyć serce. Apostolstwo matki Urszuli Ledóchowskiej. Warszawa: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum.
Zydek S. (2021). Historia początków działalności akademika (1906–1939) sióstr Urszulanek w Krakowie. Urszulański dom studencki jako miejsce „spotkania” wiary i rozumu – referat wygłoszony na III Międzynarodowej Konferencji „Tradycja i zwyczaje w kulturach i religiach. Umysł i wiara”. Kraków.
Zydek S. (2022). Urszula Ledóchowska (1865–1939) i zgromadzenie Urszulanek SJK (szare) wobec problemów społecznych Polski i Europy w początkach XX wieku. Pedagogika Społeczna, 4/86, 161–180.
Zydek S. (2024). Urszula Ledóchowska (1865–1939) i jej działalność na terenie krakowskiego klasztoru urszulanek w latach 1886–1907. Kraków: Towarzystwo Wydawnicze Historia Iagellonica.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
