Badanie poczucia bezpieczeństwa społeczności lokalnych. Wstępne wnioski z realizacji empirycznej części projektu naukowego

Abstrakt

Przedmiotem artykułu są wstępne wyniki badań empirycznych, prowadzonych w ramach projektu naukowego pn. Badanie poczucia bezpieczeństwa społeczności lokalnych w miastach w Polsce liczących od 250 tys. do 500 tys. mieszkańców. Badania empiryczne objęły 2450 ankietowanych z miast: Białystok, Bydgoszcz, Gdańsk, Katowice, Lublin i Szczecin. Ich celem było wskazanie miejsc występowania zagrożeń oraz określenie poziomu poczucia bezpieczeństwa respondentów tworzących społeczności lokalne w badanych miastach. Badani członkowie sześciu społeczności lokalnych czują się względnie bezpiecznie w swoich miastach. Niemniej jednak uciążliwe są dla nich w szczególności akty chuligaństwa i wykroczenia w ruchu drogowym. W zależności od specyfiki miasta, mogą to być także inne zagrożenia lokalne. Respondenci z badanych miast nie czują się bezpiecznie najczęściej na dworcach i przystankach, a także przy sklepach monopolowych i w ich okolicach. Najbardziej bezpiecznymi miejscami według ankietowanych były uczelnie i szkoły oraz galerie handlowe. Według autorów polityka kształtowania poczucia bezpieczeństwa w miastach powinna uwzględniać liczne determinanty zagrożeń oraz bezpieczeństwo obiektywne. Istotna jest także polityka informacyjna, która wpływa na opinie społeczności lokalnych o zagrożeniach.