Rosyjska myśl strategiczna
DOI:
https://doi.org/10.34767/SIIP.2021.02.07Słowa kluczowe:
Federacja Rosyjska, polityka bezpieczeństwa, doktryna wojenna, koncepcji polityki zagranicznejAbstrakt
Odzwierciedlenie mocarstwowych ambicji Rosji znajduje się w strategicznych dokumentach, które zmieniały się w zależności od wydarzeń wpływających na jej bezpieczeństwo. Dokumenty te ewaluowały i przyjmowały bardziej konfrontacyjny charakter, podkreślając dążenie Rosji do zaprowadzenia nowej architektury bezpieczeństwa międzynarodowego. Podejmowane przez Rosję działania wyraźnie wskazują na ambicje do zmiany wytworzonego po rozpadzie Związku Sowieckiego ładu i porządku światowego. Władze rosyjskie w swoich działaniach wykorzystują szereg różnych narzędzi i niekoniecznie kluczowa staje się siła militarna. Artykuł przedstawia rosyjską myśl strategiczną określającą główne kierunki polityki zagranicznej i bezpieczeństwa FR. Przybliżono powody zmian podejścia do pozimnowojennego ładu międzynarodowego, w świetle których dokonywano zmian Koncepcji polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej. Przeanalizowano główny cel koncepcji, który ,,przekonuje” Zachód do ustępstw, dzięki czemu umożliwiłoby to zakończenie konfliktu z Rosją na jej warunkach i ponowną normalizację wzajemnych stosunków. Poruszoną kwestię rosyjskiego rozumienia geopolityki, jak i kodu geopolitycznego FR. Wskazano na dokumenty doktryn wojennych mających ścisły związek z prowadzoną polityką. Podkreślić należy, że nowa doktryna wojenna FR wpisuje się w całokształt rosyjskiego myślenia strategicznego, które jest nastawione na rewizję pozimnowojennego porządku międzynarodowego.
Bibliografia
Arbatov, A.G. (2 czerwca 2000). The transformation of Russian Military Doctrine: Lesson Learned from Kosovo and Chechny. The Marschall Center Papers.
ARMYRUS (2021). Основные приоритеты строительства ВС РФ.
Bączyk, N., Kwasek, T. (2018). Strategiczne Siły Nuklearne. Nowa Technika Wojskowa, 14.
Barabanow, M. (2012). Military reform: toward the new look of the Russian Army.
Biuro Bezpieczeństwa Narodowego (2015). NOTATKA BBN: Aktywność Rosji w Arktyce.
Bieleń, S. (2006). Tożsamość międzynarodowa Federacji Rosyjskiej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR.
Cesarz, Z., Stadtmuller, E. (2000). Problemy polityczne współczesnego świata. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
CIA (2021). Russia overview.
Ciechanowski, R. (2018). Modernizacja techniczna marynarki wojennej FR. Lata 2008–2017. Nowa Technika Wojskowa 14.
CSIS (2016). Polityka zagraniczna Rosji.
Depczyński, M. (2015). Rosyjskie Siły Zbrojne. Od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona.
Depczyński, M., Elak, L. (2020). Rosyjska sztuka operacyjna w zarysie. Warszawa: Fundacja Historia i Kultura.
Grabowski, T.W. (2011). Rosyjska Siła. Częstochowa: Instytut Geopolityki.
IISS (2017). The Military Balance 2016. London.
Kagan, R. (2009). Powrót historii i końcu marzeń. Poznań: Rebis.
Kara-Murza, A.A. (2002). Zmiana formuły tożsamości: Rosja między okcydentalizmem a samoistnością. W:A. Magdziak-Miszewska, M. Zuchniak, P. Kowal (red.), Polacy i Rosjanie. 100 kluczowych pojęć. Warszawa: Więź.
Kaszuba, M., Minkina, M. (2016). Imperialna gra Rosji. Warszawa: Rytm.
Kefeli, I.F. (2004). Sud’ba Rossii w globalnoj geopolitikie. Sankt-Petersburg: [b.w.].
Kokoshin, A. (2002). What is Russia: a superpower, a great power or a regional power. International Affairs: A Roussian Journal of World Politics, Diplomacy & International Relations, 48, 6.
Koziej, S. (2008). Strategiczne i polityczne koncepcje bezpieczeństwa USA i Rosji. Skrypt internetowy. Warszawa.
Kupiecki, R., Menkiszak, M. (2018). Stosunki NATO – Federacja Rosyjska w świetle dokumentów. Warszawa: Polski Instytut Spraw Międzynarodowych.
Legucka, A. (2013). Geopolityczne uwarunkowania i konsekwencje konfliktów zbrojnych na obszarze poradzieckim. Warszawa: Difin.
Liik, K. (2018). Wygranie normatywnej wojny z Rosją: audyt energetyczny UE-Rosja.
Mackinder, H.J. (1904). The Geographical pivot of history.The Geographical Journal, 4.
Mickiewicz, P. (2018). Rosyjska myśl strategiczna i potencjał militarny w XXI wieku. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Morawski, G. (2005). Rosja/Władimir Putin: „Upadek ZSRR katastrofą”.
Naroclinitskaia, N. (2004). Russian in the new geopolitical context. International Affairs, 50.
Nartow, N.A., Nartow, W.N. (2007). Geopolitika. Moscow: Ynifi-Dana. OSCE (1999). Agreement on Adaptation of the Treaty on Conventional Armed Forces in Eu-rope. Organization for Security and Co-operation in Europe.
Panek, B. (2015). Polityka Federacji Rosyjskiej w regionie Europy, Azji i Pacyfiku. Warszawa: Difin.
Potulski, J. (2008). Społeczno-Kulturowy Kontekst Aktywności Międzynarodowej Federacji Rosyjskiej. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
Potulski, J. (2010). Współczesne kierunki rosyjskiej myśli geopolitycznej. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
Putin: Poglądy Cerkwi i Kościoła są zbieżne. (2007).
Rawiczandran, K. (1999). Geopolitika Rossii: istorija i sowriemiennost. Moscow: Unikum-tsentr.
Siemionow Tien-Szański, W. (2003). O moguszczestwiennom territorialnom wladenii primietielno k Rossii. W: D.N. Zamiatin (red.), Imperija prostranstwa. Chrestomati-ja. Moskwa: [b.w.].
Thornton, R. (2011). Military Modernization and the Russian Ground Forces. Carlisle Barracks.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
