Korepetycje jako przykład kontrowersyjnej praktyki edukacyjnej.  Nowe konteksty i próby analizy

Autor

  • Magdalena Kolber Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy

DOI:

https://doi.org/10.34767/PP.2022.02.02

Słowa kluczowe:

dydaktyka, strategie uczenia się, autonomia ucznia, zaangażowanie rodziców, prywatne lekcje, korepetycje, szara strefa edukacji, korepetytor

Abstrakt

Korepetycje są znaną i powszechną formą dodatkowej nauki w wielu krajach. Dane pokazują, że trend ten nasila się z roku na rok. Pomimo eskalacji zjawiska jest ono przedmiotem tylko niewielu badań. Przedstawiony w pracy problem badawczy dotyczy odpowiedzi na następujące pytania: Jaka jest natura oraz skala korepetycji? Czy prywatne lekcje rozwijają autonomię w zakresie uczenia się? Dlaczego rodziny decydują się na współpracę z korepetytorem? W niniejszej publikacji zastosowano metodę analizy i krytyki piśmiennictwa literatury przedmiotu

Bibliografia

Bartosz B. (2008). Korepetycje – bierna czy aktywna forma radzenia sobie z problemami w nauce? In: A. Keplinger (ed.), Bierność społeczna (pp. 347–363). Warszawa: Wydawnictwo Psychologii i Kultury ENETEIA.

Bartosz B. & Błoch B. (2009). Korepetycje – norma w polskiej szkole? Psychologia w Szkole, 3(23), 203–210.

Bray M. (2007). The Shadow Education System: Private Tutoring and Its Implication for Planners. Paris UNESCO: International Institute for Educational Planning.

Bray M. (2009). Confronting the shadow education system. What government policies for what private tutoring? Paris UNESCO: International Institute for Educational Planning.

Bray M. & Lykins C. (2012). Shadow Education Private Supplementary Tutoring and Its Implications for Policy Makers in Asia. Philippines: Asian Development Bank.

Bray M. (2020). Shadow Education in Europe: Growing Prevalence, Underlying Forces, and Policy Implications. DOI: 10.1177/2096531119890142.

Długosz P. (2017). Korepetycje uczniów jako przykład praktyki w polu edukacyjnym – Polska, Ukraina, Węgry. Kwartalnik Pedagogiczny, 244, 108–133.

Ireson J. & Rushforth K. (2014). Why do parents employ private tutors for their children? Exploring psychological factors that influence demand in England Journal for educational research online, (6), 12–33.

Kolber M. (2015). Strategie uczenia się języka angielskiego w liceach ogólnokształcących. Edukacja Ustawiczna Dorosłych, 3, 30–38.

Kolber M. (2012). Strategie uczenia się języka obcego a wyuczona bezradność (na przykładzie uczniów liceów ogólnokształcących). Unpublished doctoral dissertation. Uniwersytet Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz.

Kolber M. (2019). The relationship between language learning strategies and learned helplessness. Przegląd Pedagogiczny, 2, 250–262.

Malenda A. (2005). Korepetycje jako pozaszkolna forma uczenia się i nauczania. In: T. Bauman (ed.), Uczenie się jako przedsięwzięcie na całe życie (pp. 203–210). Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Mataa L., Pedrob I. & Peixotoa F.J. (2018). Parental Support, Student Motivational Orientation and Achievement: The Impact of Emotions. International Journal of Emotional Education. Special Issue, 10(2), 77–92.

Okoń W. (2007). Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.

Oxford R.L. (1990). Language Learning Strategies. What Every Teacher Should Know. Boston: Heinle & Heinle.

Putkiewicz E. (2005). Korepetycje – szara strefa edukacji. Warszawa: Instytut Spraw Publicznych.

Opublikowane

2023-03-02

Numer

Dział

Studia i rozprawy

Jak cytować

Korepetycje jako przykład kontrowersyjnej praktyki edukacyjnej.  Nowe konteksty i próby analizy. (2023). Przegląd Pedagogiczny, 2, 27-36. https://doi.org/10.34767/PP.2022.02.02