Odyseja myśli poszukującej „życia utkanego z refleksyjności nad marzeniami”

Abstrakt

Tekst jest metateoretyczną próbą analizy pracy O uniwersalizmie (nie)dokończenia. Edukacyjne (nie)miejsca i (nie)ślady, poświęconej fenomenowi marzeń, oraz umiejscowienia jej autorskiej konceptualizacji w kontekście współczesnych tendencji, zarówno tych o charakterze społecznym i kulturowym, jak i tych związanych z przedmiotowym polem badań samych nauk społecznych i humanistycznych. Fenomen marzeń jest bowiem czymś specyficznie ludzkim, jest immanentną częścią egzystencji człowieka i w ten sposób określa swoistość i osobliwość ludzkiej egzystencji. Kluczem do odczytania sensu i znaczenia tak ujmowanego fenomenu marzeń jest heurystyczna kategoria „(nie)dokończenia czasoprzestrzeni biograficznej” oraz imaginarium „(geo)poetyki marzeń”, które wpisują się w strategię badań jakościowych tego, co ma charakter egzystencjalnych imponderabiliów.