Changes in Polish dramatic theater during the political transformation after 1989
DOI:
https://doi.org/10.34767/SIIP.2022.02.03Keywords:
dramatic theater, Poland, engaged art, political transformation after 1989Abstract
The aim of the paper is to show the changes that took place in Polish dramatic theater (the subject of research) after 1989 in the context of the political transformation in Poland and to indicate the origins and effects of these changes. The research problem is contained in the analysis of the impact of social and or political factors on the institution of dramatic theater in Poland, with particular emphasis on the period from the second half of the 1990s, when the „new theater” trend was born, realized in the spirit of engaged theater. Highlighting the institutional dimension of theater is important because it emphasizes its importance in public life. In the research process, the observation of Polish theatrical life (artistic products and accompanying social and political phenomena) and the text sources analysis were used.
References
Bal, E. & Kosiński, D. (red.) (2017). Performatyka. Terytoria. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Braun, K. (1979). Druga Reforma Teatru? Szkice. Wrocław: Ossolineum.
Braun, K. (1984). Wielka Reforma Teatru w Europie: ludzie – idee – zdarzenia. Wrocław: Ossolineum.
Braun, K. (2000). Kieszonkowa historia teatru na świecie w XX wieku. Lublin: Norbertinum.
Burzyńska, A.R. (2015). Polski teatr współczesny z ducha muzyki. Teatr, 11, 32–35.
Cieślak, J. (2015). Rozgrywki w kulisach. Teatr, 11, 54–57.
Dąbrowski, J. & Demenko, A. (2014). Cenzura w sztuce polskiej po 1989 roku. Aspekty prawne. Warszawa: Wydawnictwo Fundacja Kultura Miejsca.
Drozdowski, A.K. (2015). Symbioza. Teatr, 11, 82–85.
Fik, M. (1991). Kultura polska po Jałcie. Kronika lat 1944–1981. Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza.
Fischer-Lichte, E. (2008). Estetyka performatywności. Kraków: Księgarnia Akademicka.
Grenda, M. (2021). Teatr alternatywny mistrzem drugiego planu, czyli jak polska scena niezależna funkcjonuje w cieniu organizacyjnym teatru instytucjonalnego. Didaskalia, 163/164, 135–162.
Gruszczyński, P. (2003). Ojcobójcy. Młodsi zdolniejsi w teatrze polskim. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B.
Hasiuk, M. (2015). Zdzierać maski pozorów. Teatr, 11, 95–98.
Jarmułowicz, M. (2003). Sezony błędów i wypaczeń. Socrealizm w dramacie i teatrze polskim. Gdańsk: Wydawnictwo UG.
Jarząbek, D., Kościelniak, M. & Niziołek, G. (red.) (2010). 20-lecie. Teatr polski po 1989 roku. Kraków: Korporacja Ha!art.
Jaworska, A. (2012). Pomarańczowa Alternatywa w bezdebitowej prasie studenckiej, we wspomnieniach i w drukach ulotnych lat osiemdziesiątych XX wieku. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Kazimierczak, Sz. (2015). Teatralna inicjacja. Teatr, 11, 86–89.
Kosiński, D. (2010). Teatra polskie. Historie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.
Kosiński, D. (2016). Na nowo czy od nowa. W: tegoż (red.), Nowy teatr nie(po)rozumienia (s. 57–66). Szczecin: Teatr Lalek Pleciuga.
Kościelniak, M. (2014). „Młodzi niezdolni” i inne teksty o twórcach współczesnego teatru. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Kowalska, J. (2015). Ciało przed pustym lustrem. Teatr, 11, 26–31.
Krakowska, J. (2016). PRL. Przedstawienia. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Instytut Sztuki PAN.
Krakowska, J. (2019). Demokracja. Przedstawienia. Warszawa: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Instytut Sztuki PAN.
Kwaśniewska, M. (2016). Pytanie o wspólnotę. Jerzy Grzegorzewski i Jan Klata. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Lehman, H.T. (2004). Teatr postdramatyczny. Kraków: Księgarnia Akademicka.
