Polish social policy with regard to seniors. The law and socio-political-economic conditions
DOI:
https://doi.org/10.34767/SIIP.2021.02.09Keywords:
social policy, seniors, Ministry of Family and Social Policy, activity of seniors, employment of seniors, senior policyAbstract
The subject of the article is to present the conceptual, organizational and law issues of social policy in relation to seniors. The research problem and hypoth-esis were formulated as a question: what issues and problems of social policy are determined by the aging of the society and what actions are taken by the Ministry of Family and Social Policy and some local governments and whether they are effective. The author also is to find answers to questions about the development of senior policy as a public policy, its law, concepts, recipients, challenges and contexts. The practical goal was included in the conclusions as suggestions. The au-thor analyzes the activities of the Ministry of Family and Social Policy and local governments in relation to seniors in terms of conditions related to demographic processes, psychological and sociological conditions, social activity, employment of seniors. Papers were used in the work, including Social Policy and Senioral Policy,as well as reports of the Central Statistical Office and the Supreme Audit Office. The author used a monographic method.
References
Bakalarczyk, R. (2020). Jakość życia starszych Kowalskich. Polityka senioralna, 1, 11–14.
Błędowski, P. (2014). Polityka społeczna jako specjalność nauk o polityce publicznej – próba charakterystyki. Studia z Polityki Społecznej, 3(3), 10.
Bruski, M. (2019). Starzejąca się ludność wyzwaniem dla publicznych służb zatrudnienia w Polsce. Polityka Społeczna, 9, 8–13.
Bugajska, B., Iwański, R. (2020). Bon opiekuńczy: Alzheimer 75 – unikatowy program wsparcia w Szczecinie. Polityka Senioralna, 1, 36–38.
Duda, K. (2020). Zapaść demograficzna i społeczno-gospodarcza polskich miast. Polity-ka Senioralna, 1, 16–18.
Golinowska, S. (2011). „Srebrna gospodarka” i miejsce w niej sektora zdrowotnego. Koncepcja i regionalne przykłady zastosowania. Zdrowie Publiczne i Zarządzanie, 1, 76–86. DOI 10.4467/20842627OZ.11.005.0342.
Grewiński, M., Karwacki, A. (2015). Innowacyjna Polityka Społeczna, 58–75.
Informacja o AAI. (2020).
Informacja o aktywnym starzeniu seniorów. (2020).
Informacja o seniorach. (2019).
Informacja o wynikach kontroli NIK (2019). Realizacja rządowych programów na rzecz aktywności społecznej osób starszych, KPS.430.004.2018 Nr ewid. 191/2018/P/18/039/KPS.
Kałuża-Kopias, D., Szweda-Lewandowska, Z. (2018). Potencjalny popyt na opiekunów osób starszych. Spojrzenie z perspektywy dwóch pokoleń – wspierającego i wspieranego. Polityka Społeczna, 3, 28–34.
Kanios, A. (2018). Przekonania pracowników zawodów pomocowych na temat osób star-szych. Polityka Społeczna, 9, 19–24.
Kleszczewska-Albińska, A. (2019). Samotność i relacje społeczne u osób powyżej 60 roku życia. Polityka Społeczna, 10, 30–37.
Klimowicz, M., Michalewska-Pawlak, M. (2019). Ewaluacja inwestycyjnych programów polityki społecznej na przykładzie Rządowego Programu na Rzecz Aktywności Społecznej Osób Starszych. Polityka Społeczna, 5–6, 8–14.
Kuchciak, A. (2016). Ustawa o osobach starszych – nowy czy kolejny rozdział polityki senioralnej? ACTA ERASMIANA, XIII, 86–99.
Kwiecińska, K. (2020). Miejski wolontariat na rzecz łódzkich seniorów. Polityka Senioralna, 1, 26–28.
Łysoń, P. (2014). Warunki życia rodzin w Polsce, Warszawa: GUS.
Majer, R. (2018). Polityka samorządowa wobec starości. Strategie i podmioty, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Maroń, A. (2020). Polityka senioralna we Wrocławiu. Polityka Senioralna, 1, 22–26.
Mikołajczyk, B. (2018). Aktywne starzenie się ludności z perspektywy Rady Europy. Polityka Społeczna, 1, 7–11.
Perek-Białas, J., Zwierzchowski, J. (2016). Wskaźnik aktywnego starzenia w ujęciu regionalnym – 2015 Opracowanie dla Departamentu Polityki Senioralnej Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, Warszawa: [b.w.].
Potyra, M. (2016). Prognoza gospodarstw domowych na lata 2016–2050, Warszawa: GUS.Program Solidarność pokoleń, przyjęty uchwałą Rady Ministrów Nr 239 z 24 grudnia 2013 r. i opublikowany w Monitorze Polskim 4 lutego 2014 r. (Poz. 115).
Rosochacka-Gmitrzak, M., Racław, M. (2019). Słowo wstępne. Polityka Senioralna, 1, 3–6.
Skinder, M. (2010). Polityka społeczna. Wybrane aspekty, Bydgoszcz: Wydawnictwo Edukacyjne Wers.
Skórska, A. (2019). Zmiany poziomu zatrudnienia osób w wieku 55+ w krajach Unii Europejskiej w latach 2004–2017. Polityka Społeczna, 3, 1–7.
Sowa-Kofta, A. (2018). Lokalne uwarunkowania zaangażowania społecznego osób star-szych. Polityka Społeczna, 10, 25–29.
Ustawa z dnia 11 września 2015 r. o osobach starszych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1705).
Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tj. Dz.U. z 2020 r. poz. 111).
Walkowska, W. (2018). Pokolenie „sandwich generation” w obliczu współczesnych przemian demograficznych. Polityka Społeczna, 9, 7–12.
Wskaźniki związane ze starzeniem się społeczeństwa. (2020).
Wyszkowska, D. (2018). Sytuacja osób starszych w Polsce w 2018 r., Warszawa-Białystok: GUS.
Założenia Długofalowej Polityki Senioralnej w Polsce na lata 2014–2020, przyjęte 24 grudnia 2013 r. uchwałą nr 238 Rady Ministrów i opublikowane w Monitorze Polskim 4 lutego 2014 r. (Poz. 118).
Zawartka, M. (2018). Seniorzy i polityka senioralna w polityce publicznej. Studia Politicae Universitatis Silesiensis, 22, 49–57.
Downloads
Published
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
