Kształtowanie świadomości ekologicznej a polityka środowiskowa państw członkowskich Unii Europejskiej na przykładzie Polski i Szwecji
DOI:
https://doi.org/10.34767/SIIP.2022.01.01Słowa kluczowe:
Polska, Szwecja, Unia Europejska, polityka ochrony środowiska, ekologia, edukacjaAbstrakt
Celem artykułu jest przedstawienie zależności pomiędzy oferowaną w danym kraju edukacją ekologiczną a prowadzoną w nim polityką środowiskową oraz rzeczywistą kondycją środowiska naturalnego. Analizie poddane zostały dane statystyczne, opublikowane m.in. przez Główny Urząd Statystyczny w Polsce oraz instytucje unijne, a także raporty i artykuły naukowe i publicystyczne. W pracy jako przykład posłużyły dwa kraje członkowskie Unii Europejskiej: Polska i Szwecja. Porównano m.in. poziom recyklingu odpadów i politykę energetyczną, w tym udział energii odnawialnej w pozyskiwaniu energii elektrycznej przez omawiane państwa. Przepisy krajowe zestawione zostały w tekście z normami wytyczonymi przez Unię Europejską. W artykule znalazły się również odniesienia do najważniejszych wydarzeń związanych ze światową kondycją środowiska naturalnego z ostatnich kilku lat, w tym do porozumienia paryskiego z 2015 r. i pozostałych szczytów klimatycznych. Dokonane badania i obserwacje jednoznacznie wskazują na powiązania między efektywnością i sposobem prowadzenia działań w sferze politycznej a poziomem świadomości i edukacji ekologicznej społeczeństwa.
Bibliografia
Bińczyk, E. (2018). Epoka człowieka. Retoryka i marazm antropocenu. Warszawa: Wydaw-nictwo Naukowe PWN.
Boryczko, B. & Musielak, T. & Norwisz, J. (2006). Odnawialne źródła energii – polskie de-finicje i standardy. Rynek Energii, 1, 11.
Ignarska, M. (2013). Odnawialne źródła energii w Polsce. Poliarchia, 1, 58.
Krzemiński, M. (2000). Ochrona przyrody i edukacja ekologiczna młodzieży u progu III Ty-siąclecia. Radom: Zarząd Okręgu Ligi Ochrony Przyrody.
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 grudnia 2016 r. w sprawie poziomów recy-klingu, przygotowania do ponownego użycia i odzysku innymi metodami niektórych frakcji odpadów komunalnych. Dz. U. poz 2167.
Schonwiese, C. (1997). Klimat i człowiek. Warszawa: Prószyński i S-ka.Serwis Samorządowy PAP (2020).
Szczerbowski, R. (2016). Prognoza rozwoju polskiego sektora wytwórczego do 2050 roku – scenariusz węglowy. Polityka energetyczna, 9(3), 6.
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 – Prawo ochrony środowiska. Dz. U. nr 62 poz. 627.
Zalewski, M. (2012). Ekohydrologia: nauka integrująca wiedzę o procesach środowisko-wych. Biuletyn Polskiego Komitetu ds. UNESCO.
.Zuzek, D. (2017). Świadomość ekologiczna przedsiębiorców jako element zrównoważone-go rozwoju. Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Ka-towicach, 326, 167.