Kompetencje kluczowe pracowników w dobie rewolucji przemysłowej 4.0 a konieczne przemiany edukacji

Autor

DOI:

https://doi.org/10.34767/SZP.2022.01.06

Słowa kluczowe:

kompetencje kluczowe, edukacja ogólna, edukacja zawodowa, pedagogika pracy

Abstrakt

Współcześnie znany nam świat jest poddany dynamicznej transformacji ku nieznanemu. Osobliwość tej transformacji polega na tym, że nie ma wzorców, które można przejąć, potraktować jak ‘ściągawkę’ dla rozwiązania dającego się udoskonalić i dopasować do lokalnych warunków. Jedyne, co możemy zrobić, to budować system edukacji oparty na stałym identyfikowaniu i reinterpretowaniu treści kompetencji kluczowych. Analiza dotychczasowych rozwiązań edukacyjnych wskazuje, że kształcenie kompetencji oparte być powinno nie na modelu transmisyjnym (jednokierunkowym), ale na modelu relacyjnym (synergicznym) uwzględniającym wielu ‘aktorów’ biorących w nim udział: uczniów, nauczycieli i tych z otoczenia społeczno-gospodarczego. W artykule uzasadniono konieczność wprowadzenia takiego myślenia o edukacji przyszłości z pozycji kształcenia kompetencji wynikających z rewolucji przemysłowej 4.0.

Bibliografia

Bangemann, M. (red.). (1994). Raport Europe and the Global Information Society Recommendations of the European Council. Brussels: European Commission.

Cellary, W. (red.). (2002). Polska w drodze do globalnego społeczeństwa informacyjnego. Raport o rozwoju społecznym. Warszawa: Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju.

Delors, J. (red.). (1998). Edukacja – jest w niej ukryty skarb. Warszawa: Stowarzyszenie Oświatowców Polskich.

Faure, E. (red.). (1971). Uczyć się, aby być, Raport dla Klubu Rzymskiego, wyd. pol. Warszawa 1975: PWN.

Furmanek, W. Piąta rewolucja przemysłowa. Eksplikacja pojęcia. Edukacja – Technika – Informatyka. Rocznik Naukowy, 2 (24). (2018).

Gerlach, R. Podmiotowość człowieka uwikłanego w przeobrażenia pracy. Kultura i Wartości, 4 (2015).

King. A. (red.). (1982). Mikroelektronika i społeczeństwo. Na dobre czy na złe? Raport dla Klubu Rzymskiego, pol. wyd. 1987.

Kwiatkowski. S.M. (2018). Kompetencje przyszłości. W: S.M. Kwiatkowski (red.), Kompetencje przyszłości. Warszawa: FRSE.

Kwiatkowski, S.M. (2021). Współczesne problemy pedagogiki. W kierunku integracji teorii z praktyką. Warszawa: APS.

Lib, W. Satysfakcja z pracy osób zatrudnionych poza tradycyjnymi formami zatrudnienia. Problemy Profesjologii, 2 (2017).

Nauczanie i uczenie się. Na drodze do uczącego się społeczeństwa. Biała Księga (1995). Wyd. European Communities, wyd. polskie 1997.

Poza horyzont. Kurs na edukację. Przyszłość rozwoju systemu kompetencji w Polsce (2020). Kraków: Fundacja Gospodarki i Administracji Publicznej.

Tomaszewska, R. (2021). Człowiek i praca. Perspektywa transhumanizmu. Bydgoszcz: UKW.

Tuczyński, K. (2021). Postawy nauczycieli akademickich wobec e-learningu w szkole wyższej. Rzeszów: UR.

Walat, W. (2020). Homo interneticus – problemy edukacji w czasach analfabetyzmu funkcjonalnego. W: M. Tanaś, S. Galanciak (red.), Cyberprzestrzeń człowiek edukacja. Otwarte zasoby edukacyjne w perspektywie pedagogicznej. Kraków: Impuls.

Warchoł, T. (2021). Wybrane rodzaje aktywności uczniów szkoły podstawowej w edukacji pozaformalnej. Rzeszów: UR.

Warzocha, T., Marek, L., Polenta, S. Academic education during the Covid-19 pandemic - Polish and Italian experience. Dyskursy Młodych Andragogów, 22 (2021).

Opublikowane

2022-05-16

Numer

Dział

Artykuły i rozprawy

Jak cytować

Kompetencje kluczowe pracowników w dobie rewolucji przemysłowej 4.0 a konieczne przemiany edukacji. (2022). Szkoła - Zawód - Praca, 23, 148-174. https://doi.org/10.34767/SZP.2022.01.06