Metody pracy doradcy zawodowego – wybrane wyniki badań własnych
DOI:
https://doi.org/10.34767/SZP.2020.02.14Słowa kluczowe:
poradnictwo zawodowe, coaching, metody pracy, coaching w poradnictwie zawodowymAbstrakt
W przeobrażeniach całego poradnictwa, które ewoluuje od poradnictwa zawodowego ku poradnictwu kariery odgrywają niezwykle istotną rolę dwa konteksty: ekonomiczny i społeczno-kulturowy. Przemiany wynikające z tych kontekstów przekształcają nie tylko zadania i cele działań doradczych, ale wymuszają stosowanie określonych metod pracy, które są w stanie odpowiedzieć na potrzeby i oczekiwania współczesnych radzących się. Poradnictwo zawodowe stanowi rodzaj działalności, która ewoluuje zarówno w zakresie treści merytorycznej, jak i stosowanych metod, technik i narzędzi. Zawarte w niniejszej publikacji informacje dotyczą analizy wyników badań własnych odnoszących się do metod pracy, jakimi posługują się doradcy zawodowi, i próbie odpowiedzi na pytanie: czy metody te otwierają przestrzeń do zastosowania coachingu w poradnictwie zawodowym dla osób dorosłych?
Bibliografia
Bańka, A. (2005). Rozwój zawodowy a ścieżki tranzycji z systemu edukacyjnego do rynku pracy. W: Doradztwo karier. Warszawa: KG OHP.
Dębska, E. Mentor, coach, facylitator – trzy role doradcy zawodowego. Edukacja Dorosłych, 1 (62). (2010).
Giddens, A. (2001). Nowoczesność i tożsamość. „Ja” i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.
Kargulowa, A. (2004). O teorii i praktyce poradnictwa. Odmiany poradoznawczego dyskursu. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.
Kławsiuć-Zduńczyk, A. Nowy wymiar poradnictwa w ujęciu rezolucji dotyczącej integracji całożyciowego poradnictwa ze strategiami uczenia się przez całe życie. Edukacja Dorosłych (2010).
Malewski, M. (2003). Poradnictwo wobec zmieniających się wzorów ludzkiego życia. W: B. Wojtasik, A. Kargulowa (red.), Doradca – profesja, pasja, powołanie? Warszawa: SDSiZRP.
Milner, J., O’Byrne, P. (2007). Poradnictwo krótkoterminowe: narracje i rozwiązania. Poznań: Zysk i S-ka.
Minta J. (2010). Rozmowa doradcza we współczesnym poradnictwie kariery. W: Metody i narzędzia stosowane w Polsce przez doradców zawodowych w sektorze edukacji. Warszawa: KOWEZiU.
Rachalska, W. (1985). Poradnictwo zawodowe jako jedna z form kształtowania człowieka-członka współczesnego społeczeństwa. W: A. Kargulowa, A. Jędrzejczak (red.), Społeczne i jednostkowe znaczenie poradnictwa. Wrocław: UWr.
Szumigraj, M (2009). O problemie w poradnictwie. W: A. Kargulowa (red.), Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.
Tarkowska, M. (2006). Rozmowa doradcza – wspólne poszukiwanie rozwiązań. Warszawa: MPiPS.
Wojtasik, B. Refleksyjne konstruowanie kariery życiowej w ponowoczesnej codzienności. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja (2003), numer specjalny, Wrocław.
Wojtasik, B. (1994). Doradca zawodu. Studium teoretyczne z zakresu poradoznawstawa. Wrocław: UWr.
Wojtasik, B. (2004). Wybrane metody i techniki stosowane przez doradcę zawodowego. W: H. Bednarczyk, J. Figurski, M. Żurek (red.), Pedagogika pracy. Doradztwo zawodowe. Radom: PIB ITE.
www.icf.org.pl/kompetencje/ (24.01.2020).
