The working methods of the vocational advisor – selected test results
DOI:
https://doi.org/10.34767/SZP.2020.02.14Keywords:
career counselling, coaching, advisor’s working methods, coaching in career counsellingAbstract
Two contexts play an extremely important role in the transformation of the entire counselling system, which evolves from vocational counselling to career counselling: economic and socio-cultural. The transformations resulting from these contexts transform not only the tasks and objectives of guidance activities, but also require the use of specific working methods that are able to respond to the needs and expectations of contemporary counsellors. Vocational guidance is a type of activity that evolves both in terms of content and the methods, techniques and tools used. The information contained in this publication concerns the analysis of the results of own research concerning the methods of work used by vocational advisor’s and an attempt to answer the question: do these methods open up space for the application of coaching in vocational counselling for adults?
References
Bańka, A. (2005). Rozwój zawodowy a ścieżki tranzycji z systemu edukacyjnego do rynku pracy. W: Doradztwo karier. Warszawa: KG OHP.
Dębska, E. Mentor, coach, facylitator – trzy role doradcy zawodowego. Edukacja Dorosłych, 1 (62). (2010).
Giddens, A. (2001). Nowoczesność i tożsamość. „Ja” i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.
Kargulowa, A. (2004). O teorii i praktyce poradnictwa. Odmiany poradoznawczego dyskursu. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.
Kławsiuć-Zduńczyk, A. Nowy wymiar poradnictwa w ujęciu rezolucji dotyczącej integracji całożyciowego poradnictwa ze strategiami uczenia się przez całe życie. Edukacja Dorosłych (2010).
Malewski, M. (2003). Poradnictwo wobec zmieniających się wzorów ludzkiego życia. W: B. Wojtasik, A. Kargulowa (red.), Doradca – profesja, pasja, powołanie? Warszawa: SDSiZRP.
Milner, J., O’Byrne, P. (2007). Poradnictwo krótkoterminowe: narracje i rozwiązania. Poznań: Zysk i S-ka.
Minta J. (2010). Rozmowa doradcza we współczesnym poradnictwie kariery. W: Metody i narzędzia stosowane w Polsce przez doradców zawodowych w sektorze edukacji. Warszawa: KOWEZiU.
Rachalska, W. (1985). Poradnictwo zawodowe jako jedna z form kształtowania człowieka-członka współczesnego społeczeństwa. W: A. Kargulowa, A. Jędrzejczak (red.), Społeczne i jednostkowe znaczenie poradnictwa. Wrocław: UWr.
Szumigraj, M (2009). O problemie w poradnictwie. W: A. Kargulowa (red.), Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.
Tarkowska, M. (2006). Rozmowa doradcza – wspólne poszukiwanie rozwiązań. Warszawa: MPiPS.
Wojtasik, B. Refleksyjne konstruowanie kariery życiowej w ponowoczesnej codzienności. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja (2003), numer specjalny, Wrocław.
Wojtasik, B. (1994). Doradca zawodu. Studium teoretyczne z zakresu poradoznawstawa. Wrocław: UWr.
Wojtasik, B. (2004). Wybrane metody i techniki stosowane przez doradcę zawodowego. W: H. Bednarczyk, J. Figurski, M. Żurek (red.), Pedagogika pracy. Doradztwo zawodowe. Radom: PIB ITE.
www.icf.org.pl/kompetencje/ (24.01.2020).
