Zmiany cywilizacyjne w rozwoju zawodoznawstwa wyznaczającego kierunek modelowania i reformowania edukacji zawodowej

Abstrakt

Współczesność niesie wiele problemów dla żyjącego w niej człowieka. Zaliczyć do nich można intensywny rozwój naukowy, którego współczesnym wymiarem jest obszar technologii informacyjnych, ale również automatyzacji i coraz śmielej promowanej robotyzacji w wielu sferach życia człowieka, w tym w pracy zawodowej. Charakter przemian nie może pozostać obojętny dla zawodoznawstwa, wyznaczającego kierunek modelowania edukacji zawodowej. Podobne założenia przyświecały twórcom aktualnej reformy, która − koncentrując się na trendach rynkowych − uznaje wymagania współczesnej pracy, a szansę jej otrzymania upatruje w identyfikacji umiejętności ukształtowanych w procesach edukacyjnych. Dobre przygotowanie do pracy w zawodach odpowiadających trendom rynkowym powinno być źródłem zadowolenia człowieka jako pracownika, z możliwością jego dalszego rozwoju, w co wpisuje się model edukacji zawodowej integrującej kształcenie zawodowe z ustawicznym w jeden obszar pedagogiki pracy, zainicjowany przez R. Gerlacha, a następnie poznawczo i naukowo rozwijany przez B. Baraniak. Ta swoista koncepcja jest dobrą podstawą teoretyczną do inwestycji w kapitał ludzki. Jego rozwój pozwoli nie tylko zmieniać współczesny rynek pracy, ale będzie sprawiać, iż tylko wykształceni pracownicy, i to w nowych zawodach, przydatnych w rozwijającym się współcześnie sektorze usług, będą mogli liczyć na zatrudnienie.