Działalność autokreacyjna młodzieży studenckiej a edukacja nieformalna podczas międzynarodowych wyjazdów edukacyjnych
DOI:
https://doi.org/10.34767/SZP.2019.01.13Słowa kluczowe:
międzynarodowa turystyka edukacyjna, edukacja nieformalna, czas wolny, młodzież studenckaAbstrakt
Działalność autokreacyjna jednostek oznacza proces samodzielnego oddziaływania na kształt własnego rozwoju, co wiąże się z jej samoświadomością, umiejętnością stawiania i realizowania celów. Szczególną sytuację ku temu stwarzają międzynarodowe wyjazdy edukacyjne, podczas których młodzież zdobywa wiedzę oraz umiejętności nie tylko w trakcie edukacji formalnej, ale także nieformalnej, czyli w czasie wolnym, poznając kulturę danego kraju oraz jego atrakcje przyrodnicze. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie fragmentu badań dotyczących zdiagnozowania opinii młodzieży studenckiej na temat roli i znaczenia międzynarodowych wyjazdów edukacyjnych, w ich działalności autokreacyjnej, uwzględniając aspekt edukacji nieformalnej, czyli możliwości zdobywania wiedzy i umiejętności oraz kształtowania własnej osobowości w czasie wolnym. Powyższy aspekt stanowi pewnego rodzaju novum wśród dotychczas opublikowanych opracowań, które zwykle uwzględniały kompleksowe oddziaływanie uczestnictwa w powyższych wyjazdach na rozwój młodzieży. Aby zdiagnozować cel badań, zastosowano jakościowe oraz ilościowe metody badań. Analizując otrzymane wyniki, można zauważyć, że edukacja nieformalna realizowana przez młodzież studencką w czasie wolnym podczas międzynarodowych wyjazdów edukacyjnych przynosi jej wiele korzyści w sferze rozwoju poznawczego, społecznego, fizycznego, co przyczynia się do rozwoju i doskonalenia jej osobowości.
Bibliografia
Alejziak B., Aktywność turystyczna młodzieży polskiej: analiza porównawcza lata 2002-2008: wybrane zagadnienia, Cz. 1, „Turystyka i Rekreacja”, Warszawa 2008, t. 6.
Alejziak B., Międzynarodowa turystyka edukacyjna a rozwój osobisty i zawodowy młodzieży studenckiej, „Zeszyty Naukowe MWSE” 2018, nr 1 (37).
Babbie E., Badania społeczne w praktyce, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa 2004.
Bratek T., Uczyć się Inaczej. Kompendium wiedzy o edukacji pozaformalnej na podstawie doświadczeń uczestników i uczestniczek Programu „Młodzież w działaniu” (2007-2013),FRSE Erasmus+, Warszawa 2013.
Brzozowski P., Uniwersalna hierarchia wartości – fakt czy fikcja? „Przegląd Pedagogiczny” 2005, t. 48, nr 3.
Czerkawska A., O transgresji w edukacji dorosłych i poradnictwie, „Edukacja Dorosłych” 2012, nr 2.
Dumazedier J., Sociologie empirique du loisir, Éditions du Seuil, Paris 1974.
Dumazedier J., Vers une civilization du loisier? Éditions du Seuil, Paris 1962.
Erling A., What is Nonformal Education? „Journal of Agricultural Education”, The Penn-sylvania State University 1993.
Fatyga B., Edukacja nieformalna w Polsce: Historia i ramy współczesne, [w:] Doświadczać uczenia. Materiały pokonferencyjne, Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji, Warszawa 2005.
Gaworecki W., Turystyka, PWE, Warszawa 2003.
Kloosterman P., M. Taylor E., Handbook for facilitators. Learning to learn in practice, Prin-ting & Publishing House “Firidas”, Vilnius, Lithuania 2012.
Knowles M.S., Holton E.F., Swanson R.A., Edukacja dorosłych. Podręcznik akademicki, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa 2009.
Kozielecki J., Koncepcja transgresyjna człowieka, PWN, Warszawa 1987.
Kozielecki J., Transgresja i kultura, Żak, Warszawa 2002.
Krawczyk-Bryłka B., Kompetencje międzykulturowe a udział w programie Erasmus Przedsiębiorstwo we współczesnej gospodarce – teoria i praktyka/Researchon Enterprise in Mo-dern Economy – Theory and Practice 2014, nr 1, 17-27.
Kwilecka M., Brożek Z., Bezpośrednie funkcje rekreacji, Almamer WSE, Warszawa 2007.
Łaciak J., Aktywność turystyczna dzieci i młodzieży w 2009 roku, Instytut Turystyki Sp. z o.o., Warszawa 2010.
Łukasik B., Od przekazu wiedzy do uczenia samodzielności poznawczej i egzystencjalnej, [w:] Podstawy edukacji. Ciągłość i zmiana, Akad. im. Jana Długosza, Częstochowa 2012.
Maslow A., Motywacja i osobowość, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa 2013.
Pawlak J., Autokreacja. Psychologiczna analiza zjawiska i jego znaczenie dla rozwoju człowieka, WAM, Kraków 2009.
Pietrasiński Z., Konstruowanie perspektywy biograficznej, „Psychologia Wychowawcza” 1997, nr 4.
Pietrasiński Z., Wiedza i „rola” autokreacyjna jednostki jako przedmiot rozwoju, „Przegląd Psychologiczny” 1992, nr 1.
Pięta J., Pedagogika czasu wolnego, Almamer WSE, Warszawa 2008.
Sławiński S. (red.), Słownik podstawowych terminów dotyczących krajowego systemu kwalifikacji, IBE, Warszawa 2013.
Śląski S., Zachowania transgresyjne – próba psychologicznego pomiaru, „Przegląd Psychologiczny” 2010, t. 3, nr 4.
Trempała E., Edukacja formalna (szkolna) i edukacja nieformalna (równoległa, nieszkolna, pozaszkolna), „Przegląd Pedagogiczny” 2011, nr 1.
Wnuk-Lipiński E., Praca i wypoczynek w budżecie czasu, Ossolineum, Wrocław–Warszawa–Kraków 1972.
Woronowicz W., Apanel D. (red.), Opieka-wychowanie-kształcenie. Moduły edukacyjne, Impuls, Kraków 2010.
