Próba określenia człowieka pracy z perspektywy katolickiej nauki społeczne
DOI:
https://doi.org/10.34767/SZP.2018.02.01Słowa kluczowe:
praca, osoba, człowiek, egzystencja, „błąd antropologiczny, solidarnośćAbstrakt
Istnieje wiele definicji pracy, niekiedy zależnych od dziedziny, która zajmuje się tym pojęciem. W sensie ekonomicznym praca to świadoma czynność człowieka, która jest ukierunkowana na wytwarzanie dobra. Są to więc zarówno czynności fizyczne, jak i umysłowe. Poza ziemią i kapitałem – według ojca ekonomii Adama Smitha – praca jest istotnym czynnikiem produkcji, czyli dobrem, które jest niezbędne do wytwarzania innych dóbr. Nauka współczesna o człowieku za wszelką cenę chce go wyrwać ze środowiska, w którym żyje, ukazać nowe horyzonty, zachwycić możliwościami, które stwarza technologia, aby go utworzyć na nowo. Oficjalnie zmierza do stworzenia „doskonałego człowieka”, wolnego od jakichkolwiek ograniczeń związanych z naturą. W ten sposób buduje się dla niego nowe perspektywy i nową wizję pracy, które nie tylko mają zaspokoić potrzeby człowieka, ale go zmienić.